چکیده:
اهداف: مداخلات زودهنگام میتواند در تعدیل یا حذف بسیاری از نشانگان اصلی اختلالات طیف اوتیسم و افزایش مهارتهای جدید نقش بسیار مهم و تاثیرگذاری داشته باشد. آموزش والدین برای انجام مداخلات، منجر به کاهش احساس افسردگی، استرس و افزایش احساس توانمندی در آنها خواهد شد. پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش گروهی والدین و شیوههای مدیریت رفتار بر نشانگان اختلالات طیف اوتیسم کودکان آنها و سلامت روان والدین، عملکرد خانواده و مکانیسمهای انطباقی والدین میپردازد.
مواد و روشها: یک گروه 30نفری از والدین کودکان دچار اختلالات طیف اتیسم مراجعهکننده به درمانگاه دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. طول دوره مداخلات 10 جلسه 90دقیقهای و منطبق با برنامه تانگ بود که به صورت هفتگی در انستیتو روانپزشکی تهران اجرا شد. به منظور بررسی والدین از سه پرسشنامه سنجش کارکرد خانواده (FAD)، راهبردهای مقابلهای بیلینگز و موس و مقیاس سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد. به منظور بررسی کودکان از مقیاس درجهبندی اوتیسم کودکی استفاده شد. گروه آزمایش وکنترل قبل از شروع مداخلات مورد ارزیابی قرار گرفته و بعد از پایان جلسات مداخله و در مرحله پیگیری سهماهه بعد مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند تا میزان تاثیر مداخلات تعیین شود.
یافتهها: آنالیز دادهها با آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که آموزش روانشناختی در سه مراحل پسآزمون و پیگیری بر کاهش نشانگان بالینی و مولفههای آن، اثربخشی معنیداری داشته است و نتایج در مرحله پیگیری سهماهه ثابت مانده است. با توجه به اینکه مقدار محاسبهشده F ه (859/4) معنادار است (0/023=P)، بنابراین میتوان گفت که بین دو گروه آزمایش و کنترل در افزایش سلامت عمومی، بهبود عملکرد خانواده، بهبود رفتارهای کودک و ارتقای راهبردهای مقابلهای، تفاوت معنادار مشاهده میشود.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر اهمیت آموزش گروهی والدین در زمینه اختلالات طیف اوتیسم و شیوههای مدیریت رفتار بر سلامت روان والدین را نشان میدهد.
Objectives: Early interventions can play an important role in alleviating or eliminating many of the major symptoms of Autism Spectrum Disorder (ASD) and enhancing new skills. Parental education can reduce the parentschr('39') depression and stress and increase their empowerment. This study aimed to evaluate the effect of a parental education program the mental health of parents, behavioral problems of their children with ASD.
Methods: A group of 30 parents of children with ASD in Tehran, Iran were selected by a convenience sampling and were randomly divided into intervention and control groups. The parents in the intervention group received psychoeducational program according to Tonge et al.chr('39')s (2006) method in 10 sessions each for 90 min in Tehran Psychiatric Institute. Data collection tools were the Family Assessment Device, the Childhood Autism Rating Scale, Billings and Mousechr('39')s Coping Strategies Scale, and 28-item General Health Questionnaire. All participants were evaluated at three stages of pretest, posttest, and 3-month follow-up.
Results: The effect of parental education program on the clinical symptoms and its dimensions was significant at three measurement phases. In the 3-month follow-up duration, the results remained unchanged. There were a significant difference between the two study groups in general health, family function, coping strategies, and child behavior (F=4.859, P=0.023).
Conclusion: Parental education can improve the mental health of parents and reduce the behavioral problems of their ASD children.