چکیده:
کودکان استثنایی، کودکانی هستند که از نظر فکری، جسمی، رفتاری و شخصیتی با همسالان خود متفاوت میباشند. آن چه که واضح است این کودکان نیازمند به محیط های ویژهای میباشند که نه تنها پاسخگوی نیازهای آنان باشد، بلکه با ویژگی های روحی و روانیشان سازگار بوده و شرایط را به نحوی فراهم کند که تعامل آنها با محیط و دنیای پیرامون آسانتر رخ دهد. هدف از این پژوهش طراحی مرکز آموزشی و توانبخشی کودکان کم توان ذهنی با رویکرد بازگشت به فضای اجتماعی میباشد. یافتههای حاصل از این پژوهش با توجه به مبانی یاد شده به صورت مطالعات کتابخانهای و روش کمی و کیفی صورت گرفته است و در این پژوهش سعی شده با مطالعات و بررسی نمونههای موردی و محاسبات پرسشنامه به طرح مناسب دست یافت.
خلاصه ماشینی:
در این تحقیق سعی شده است که اهمیت نحوه صحیح استفاده از نور طبیعی و رنگهای مناسب و بررسی کیفیت فضا از منظر معماری در طراحی مراکز نگهداری کودکان کم توان ذهنی بررسی گردد و تاثیر این متغیرها بر استعدادها، پیشرفت، روحیه و آماده سازی آنان برای ورود به جامعه و تعاملات اجتماعی مشخص شود.
رنگ به تمایز مکانهای مختلف از یکدیگر کمک میکند استفاده از رنگ در محیطهای آموزشی برای شناسایی بهتر این محیط به افراد میتواند بسیار مفید باشد خصوصا برای کودکان تشخیص و تطبیق رنگها را آغاز کردهاند محرکهای بصری با ایجاد ارتباط قویتر و تسریع تفکر جسمی، روند حل مسائل و خلاقیت ذهن را بازسازی و آماده میکنند، بدین ترتیب دامنه توجه ها را گسترش داده و در نتیجه بهرهوری و دقت را افزایش میدهند همچنین تاثیراتی که رنگ بر محیط یادگیری دارد، باید این محیطها به منظور ارتقای کیفیت محیطی، کاهش یکنواختی و درک تازه بصری از انواع رنگ ها به صورت بهینه ای استفاده شود، نتایج نشان داده است که رنگها میتوانند تاثیرات مثبتی بر حالات رفتاری کودکان کم توان بگذارد، همچنین رابطه معناداری میان انتخاب رنگها و جنس ناتوانی آنها وجود دارد که در طراحی فضاها باید به آنها توجه داشت، رنگ بخشی از محیط را تشکیل میدهد و باید به طور موثر در طراحی یک محیط آموزشی با توجه به مسائل رفتاری کودکان کمتوان ذهنی استفاده شود، کودکان نیاز به محیطی برای یادگیری دارند که خلاقیت و تخیل آن را تقویت کند، استفاده موثر از رنگ میتواند موجب تعریف یک فضای خاص شده و به افزایش پذیرش موثر اطلاعات فضا کمک کند.