چکیده:
اهداف: هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید بر فعالیت سیستم عصبی اتونوم قلبی و عملکرد ریوی مردان کم تحرک بود. روش مطالعه: 20 نفر از دبیران مرد کم تحرک شهر اردبیل به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرین تناوبی شدید به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه (10 فعالیت 90 ثانیهای با 60 ثانیه استراحت بین فعالیتها) شرکت کردند. شاخصهای تغییر پذیری ضربان قلب و عملکرد ریوی قبل و بعد از شش هفته تمرین در هر دو گروه اندازهگیری شد. یافتهها: شاخصهای SDNN، RMSSD، HF و LF و شاخصهای عملکرد ریوی FEV1، FVC و FEV1/FVC در گروه تجربی بعد از شش هفته تمرین تناوبی شدید افزایش معنی دار داشت (05/0> P). همچنین نتایج تحلیل کوواریانس برای این شاخصها بجز RMSSD تفاوت معنی داری بین پس آزمون دو گروه تجربی و کنترل نشان داد (05/0> P). نتیجهگیری: یافتههای تحقیق حاضر نشان داد که شش هفته تمرین تناوبی شدید منجر به بهبودی عملکرد دستگاه عصبی اتونوم قلبی و عملکرد ریوی در مردان کم تحرک میشود.
Objectives: The aim of the present study was to investigate the effect of six weeks intense interval training on cardiac autonomic nervous system activity and pulmonary function. Methods: 20 sedentary males in Ardabil participated voluntarily in the present study and were divided into experimental and control groups. The experimental group participated in an intense interval training program for six weeks, 3 sessions per week (90-second activities with 60 seconds rest between activities). Heart rate variability and pulmonary function indices were measured before and after six weeks of exercise in both groups. Results: SDNN, RMSSD, HF and LF indices and FEV1, FVC and FEV1/FVC pulmonary function indices increased significantly after six weeks of intense interval training in the experimental group (P Conclusion: The results of the present study indicate that six weeks intense interval training leads to improved cardiac autonomic nervous system function and pulmonary function in sedentary males.
خلاصه ماشینی:
در مطالعه ای که بر روی بیمارانی که عمل پیوند عروق کرونری انجام داده بودند نشان داده شد ٦ هفته تمرین تناوبی با شدت ٩٥-٨٥ درصد ضربان قلب ماکزیمم در مقایسه با گروه تداومی و کنترل باعث افزایش معنی دار SDNN وRMSSD شد.
در همین زمینه مطالعه ای دیگر بر روی مردان کم 1 Heart Rate Variability 2 SD of all normal R–R intervals 3 The square root of the mean squared differences between adjacent normal R–R intervals 4 High Frequency 5 Low frequency تحرک نشان داد ٢ هفته تمرین تناوبی شدید باعث بهبودی معنی دار پارامترهای HRV می شود (٢٣).
با توجه به اثرات زیان آور کم تحرکی در بروز بیماریها و مرگ و میر مرتبط با اختلالات قلبی- ریوی، اهمیت تمرینات ورزشی در بهبود سلامتی سیستم قلبی- ریوی و ویژگی خاص تمرینات تناوبی به لحاظ زمان و حجم کم و محبوبیت زیاد در مقایسه با تمرینات تداومی و همچنین فقدان مطالعات کافی و تناقضات موجود در مورد تاثیر تمرینات تناوبی بر HRV افراد کم تحرک، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ٦ هفته تمرین تناوبی شدید بر عملکرد سیستم عصبی اتونوم قلبی و عملکرد ریوی در افراد کم تحرک صورت گرفت .
Effect of Moderate Versus High-Intensity Interval Exercise Training on Heart Rate Variability Parameters in Inactive Latin-American Adults: A Randomised Clinical Trial.
The effects of low-volume high-intensity interval versus moderate intensity continuous training on heart rate variability, and hemodynamic and echocardiography indices in men after coronary artery bypass grafting: A randomized clinical trial study.
Moderate-Intensity Continuous Training on Heart Rate Variability in Physically Inactive Adults.