چکیده:
استان آذربایجان شرقی علیرغم قابلیتهای فناورانه مختلف، از منظر گونهشناسی نوآوری در شمار مناطق پژوهشگرای ناموفق قرار گرفته است. برایناساس و به فراخور وابستگی نوآوری به ویژگیهای مناطق، این مقاله به دنبال طراحی آمیزه سیاستی برای توسعه بومسازگان نوآوری استان آذربایجان شرقی میباشد. بدینمنظور ابتدا با تکیه بر راهبرد نظریه داده بنیاد و با بهرهگیری از ابزار مصاحبه برای کسب تجربیات مدیران کلان استان، چارچوبی بومی برای طراحی آمیزه سیاستی به منظور توسعه بومسازگان استان توسعه یافت و سپس چارچوب مذکور در صنعت قطعهسازی خودرو پیادهسازی شد. براساس یافتههای پژوهش، جلب مشارکت طیف گسترده ذینفعان، همراستایی با سیاستهای بالادستی و همارز، توجه به زیربنای نوآوری منطقه و تاکید بر همافزایی فرامنطقهای در الگوی کلان سیاستگذاری نوآوری مورد توجه قرار گرفت. همچنین بر اهمیت گونهشناسی، بررسی اجزا، شناسایی عوامل موفقیت و تحلیل چرخه عمر در ارزیابی بومسازگان نوآوری تاکید شد و در پایان ضرورت ارزیابی آثار اجرای ابزارهای سیاستی و برنامهریزی برای پیادهسازی آمیزه سیاستی تبیین شد.
Despite its various technological capabilities, East Azerbaijan Province is one of the most unsuccessful research regions in terms of innovation typology. Therefore, in accordance with the dependence of innovation on the characteristics of regions, this article seeks to design a policy mix for the development of regional innovation ecosystem in East Azerbaijan Province. For this purpose, first, based on the grounded theory strategy and via interview, the experiences of senior managers of the province are extracted and translated to a local framework for designing a policy mix for the development of regional innovation ecosystem in the province was developed. Then the framework is implemented in the auto parts manufacturing industry. Based on the research findings, attracting the participation of a wide range of stakeholders, aligning with horizontal and vertical policies, paying attention to the regional innovation infrastructure and emphasizing on trans-regional integration are highlighted in the macro model of innovation policy. Also the importance of typology, ecosystem components' exploration, CSF identification and life cycle analysis in the evaluation of innovation ecosystems was also emphasized, and finally the necessity of the evaluation of the probable effects of the policy tools and the further planning for the implemention of the policy mix was explained.
خلاصه ماشینی:
طراحي آميزه سياستي براي توسعه بوم سازگان نوآوري آذربايجان شرقي؛ مورد مطالعه : صنعت قطعه سازي خودرو مهدي پاکزاد استاديار ارزيابي سياست ها و پايش علم ، فناوري و نوآوري مرکز تحقيقات سياست علمي کشور 1 سيد سپهر قاضي نوري استاد مديريت فناوري اطلاعات دانشگاه تربيت مدرس مهدي فاطمي دانشجوي دکتري سياستگذاري علم و فناوري دانشگاه تربيت مدرس (تاريخ دريافت : ٩٩/٧/٧ - تاريخ پذيرش : ٩٩/١١/٨) چکيده استان آذربايجان شرقي عليرغم قابليت هاي فناورانه مختلف ، از منظر گونه شناسي نوآوري در شمار مناطق پژوهش گراي ناموفق قرار گرفته است .
ir نويسنده مسئول -١ مقدمه استان آذربايجان شرقي عليرغم تنوع بالاي صنايع (قاضي نوري و رياحي، ١٣٩٦) و جايگاه اول توسعه خوشه هاي کسب وکار در سطح کشور (اسکندرزاده فرد و بهلولي، ١٣٩٩) با چالش هاي فراواني نظير نرخ بيکاري بيشتر فارغ التحصيلان به نسبت ميانگين کشوري، عدم تعادل در دسترسي به نيروي انساني متخصص ميان نيمه شرقي و غربي استان ، تعداد اندک شرکت هاي دانش بنيان به نسبت جمعيت ، کمبود مراکز پژوهشي فعال در حوزه هاي اولويت دار (طباطبائيان ، ١٣٩٨)، روند نزولي بهره وري نيروي پژوهشي، يادگيري ناکافي بنگاه هاي استان ، عدم تناسب فناوري، محدوديت جريان دانش ضمني، شاخص همپايي نامطلوب و نقش آفريني محدود تعاملات تجاري برون مرزي در يادگيري کاربر-تأمين کننده صنايع در مسير توسعه بوم سازگان نوآوري روبرو ميباشد و اين موارد در قالب پايين بودن توليد سرانه ناخالص داخلي در قياس با کشور(قاضي نوري و رياحي، ١٣٩٦)، نابهينگي بخش هاي اولويت دار نظير معدن ، قطعات خودرو و کشاورزي (رفيعي و همکاران ، ١٣٩٦)، ناپايداري الگوي توسعه صنعتي، بيکاري نيروي متخصص صنايع بزرگ و مهاجرت نيروي انساني به سمت شهرهاي بزرگ به فراخور عدم توسعه مناطق حاشيه اي (وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعي، ١٣٩٥) بازتاب يافته است .