چکیده:
توسعه روستایی به مفهوم استفاده از منابع طبیعی و انسانی، تکنولوژی، تسهیلات زیربنایی، نهادها و... به منظور تشویق و تسریع رشد اقتصادی در مناطق روستایی جهت ایجاد اشتغال و بهبود کیفیت زندگی روستایی برای ادامه زندگی و پایداری حیات است. توسعه روستایی را میتوان عاملی در بهبود شرایط زندگی افراد متعلق به قشر کمدرآمد ساکن روستا و خودکفاسازی آنان در روند توسعه کالن کشور دانست. اتخاذ راهبرد اشتغال برای روستاییان با حمایت از سیاست های عمومی بر مبنای راهیابی سرمایه گذاری، اشتغال و خدمات به مناطق روستایی منجر به تقویت کشاورزی و ایجاد تغییر در تولیدات کشاورزی و منابع طبیعی و ایجاد اشتغالهای غیرکشاورزی، افزایش درآمد و افزایش تقاضا برای کشاورزی محلی و تولیدات غیر کشاورزی منجر خواهد شد. تاسیس شرکتهایی روستایی، توسعه صنایع تبدیلی و توسعه و ترویج تعاونیها و خدمات کشاورزی اقدام مطلوبی در جهت نیل به هدف توسعه روستایی و کارآفرینی است. مطالعه حاضر ، از روش های اسنادی و پیمایشی استفاده شده و از داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار Spss استفاده شده است. ابزار اصلی این تحقیق پرسشنامه بود. نتایج نشان داد که در شهر مورد مطالعه، بخش کشاورزی قادر به تامین معاش خانوارها نیست. همچنین مشخص شد که قابلیتهای طبیعی و زیستمحیطی با ضریب ۰/۴۴۷ ،بیش از سایر عوامل عوامل اقتصادی و اجتماعی در ایجاد تنوع در امرار معاش روستایی شهر نقش دارد، عالوه بر موانع موجود ، موانع مدیریت نهادی با ۰/۷۲۱ اصلیترین موانع تنوع در روستاهای این شهرستان است.
خلاصه ماشینی:
بخش سوم مطالعات طرح توسعه اقتصادی و اشتغالزایی بخش جغین با اتکا به رویکرد جامع "برنامهریزی فضایی راهبردی زمینهگرا" براساس فرایند چارت زیر برای همه بخشها انجام شدهاست مطابق شکل 1 نشان داده شده است.
جدول 2: تحولات جمعيتي بخش جغین طی سالهای 1390-1395 (مأخذ: مطالعات مشاور : فرهنگ آبادی های استان هرمزگان (1390 و 1395)) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} شاخص لحاظ شده در بررسی وضعیت فرهنگی بخش، نرخ باسوادی است، که یافتهها حاکی از افزایش آن طی سال های سرشماری 1390 تا 1395 است.
جدول 4: شاخصهای اقتصادی بخش جغین طی سالهای 1390-1395 (مأخذ: مطالعات مشاور: فرهنگ آبادی های استان هرمزگان (1390 و 1395)) {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} از منظر اقتصادی، فعالیتهای بخشیی در دو بخش کشاورزی و خدمات قابل بررسی است.
به طور کلي توسعه روستايي، فرآيند توسعه دادن و مورد استفاده قرار دادن منابع طبيعي و انساني، تکنولوژي، تسهيلات زيربنايي، نهادها و سازمانها، سياستهاي دولت و برنامه ها به منظور تشويق و تسريع رشد اقتصادي در مناطق روستايي جهت ايجاد اشتغال و بهبود کيفيت زندگي روستايي براي ادامه زندگي و پايداري حيات است.
جدول 7: ملاحظات و الزامات محیطی، اقتصادی، زیرساختی، اجتماعی و نهادی اجرای پروژههای حوزه فضایی گز {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} ﺑﺮاى ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎى زﻳﺮﺳﺎﺧﺘﻲ -ﻧﻬﺎدى، ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﻴﻄﻲ، ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻋﻮاﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎدى در ﻋﺪم ﻣﺘﻨﻮعﺳﺎزى ﻣﻌﻴﺸﺖ روﺳﺘﺎﻳﻲ از روش آﻣﺎرى رﮔﺮﺳﻴﻮﻧﻲ ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎ روش ﮔﺎمﺑﻪﮔﺎم اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد.
A Framework for Indicators for the Economic and Social Dimensions of Sustainable Agriculture and Rural Development, COMMISSION OF THE EOROPEAN COMMUNITIES, London.
The Social Pillar of sustainable development: a literature review and framework for policy analysis.