چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش فراگیر و موانع اجرای آن است. روش پژوهش مروری
است. در چند سال گذشته سیاست های اجتماعی به سمت توجه بیشتر به گوناگونی مشارکت
و مبارزه با محرومیت بوده است، ایجاد نگرش مثبت نسبت به افراد دارای ناتوانی، فراهم
نمودن فرصت های برابر و یکسان برای آنها، بالا بردن آگاهی های افردا جامعه. سعی در
ابن رویکرد که تمامی دانش آموزان از جمله معلولان بتوانند در مدارس عادی ثبت نموده و
تحصیل کنند، پژوهش ها نشان داده که حضور این کودکان در کلاس های عادی باعث تغییر
دیدگاه کودکان نسبت به این گونه افراد و همچنین بهتر نتیجه گرفتن معلولین می شود،
آموزش فراگیر یعنی برخورداری همه جانبه همه کودکان از امکانات جامعه و تسهیل شرایط
و امکانات به منظور بهره مندی دانش آموزان با نیازهای ویژه از آموزش عمومی در کنار سایر
دانش آموزان. در این رویکرد اعتقاد بر این است با فراهم شدن امکانات لازم همه دانش آموزان
می توانند یاد بگیرند. لذا توجه به آموزش فراگیر و برنامه ریزی برای اجرای آن ضرورتی انکار
ناپذیر است و بدیهی است که انجام این مهم باید هرچه زودتر آغاز گردد، تا این دانش
آموزان برای ز یستن در جامعه عادی، سازگاری بهتری داشته باشند. در این میان سهم
زیادی از مسائل مربوط به این رویکرد تحولی، به آگاهی معلمان و مربیان از چگونگی
این نظام آموزشی تخصیص می یابد. این مقاله به بررسی آموزش دانش آموزان، با نیازهای
ویژه فلسفه آموزش فراگیر، تحلیل موانع و فرصت ها، مشکلات موجود و توصیه هایی در
مورد آموزش فراگیر می پردازد.
خلاصه ماشینی:
از ديگر اقدامات انجام شده در سال هاي اخير مي توان به تشکيل کميته ي اجرايي در سطح استان و منطقه ي، ارزيابي تشخيصي اوليه و تخصصي و شناسايي دانش آموزان با نيازهاي ويژه ، تخصيص معلم مرجع (رابط ) جهت پشتيباني تخصصي از دانش آموزان و خانواده هاي آنان و معلمان ، تدارک تجهيزات توان بخشي، مناسب سازي فضاي آموزشي، تشکيل کلاس هاي جبراني، تامين و ارائه خدمات مشاوره اي و توان بخشي، برگزاري جلسات حساس سازي دانش آموزان عادي، طراحي و برگزاري مسابقات و اردوهاي علمي و فرهنگي به منظور ايجاد روابط دوستي تعامل متقابل بين دانش آموزان با نيازهاي ويژه و عادي و نظارت بر فعاليت مدارس اشاره کرد (سعيدي،١٣٨٨؛ ضيايي،١٣٨٨) مطالعات آموزش فراگير نيگماتوف (٢٠١٤: به نقل از حسن غلامحسين زاده ،١٣٩٤) در اين رويکرد گروه هايي از دانش آموزان با نيازهاي ويژه از جمله کودکان ديرآموز، آسيب ديده بينايي، آسيب ديده شنوايي و کودکان با مشکلات رفتاري - هيجاني خفيف در مدارس عادي و در کنار همسالان امکانات و مناسب سازي فضاها است .
احمدي و آهنگري (١٣٨٠؛ به نقل از سليمان کابيني مقدم ،١٣٨٨) تلاش کرده اند تا از نظرات معلمان و کارشناسان آموزش و پرورش استثنايي در خصوص طرح فراگير مطلع شوند در اين گزارش مشخص شده است که اين طرح مي تواند از حذف عده اي از دانش آموزان در طول دوره تحصيلي جلوگيري کند.
آشکار است اجراي رويکرد آموزش فراگير در حال حاضر براي همه دانش آموزان با نيازهاي ويژه فعاليتي نشدني و غير قابل اجراست .