چکیده:
مطالعه حاضر با هدف مقایسه خودتنظیمی و طرد/پذیرش همسالان در نوجوانان با و بدون رفتارهای
پرخطر صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر
اردبیل در سال تحصیلی 1396 - 1397 بودند که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد 100 نفر ( 50
دانش آموز دارای رفتار پرخطر و 100 نفر دانش آموز بدون رفتار پرخطر) به عنوان نمونه آماری انتخاب
شدند. برای گرداوری داده از پرسشنامه های رفتارهای پرخطر، طرد همسالان، پذیرش همسالان و
خودتنظیمی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و با آزمون
واریانس چندمتغیره ( MANOVA ) مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد نوجوانان دارای
رفتارهای پرخطر نمرات بالایی در طرد همسالان و نمرات پایینی در خودتنظیمی و پذیرش همسالان
کسب کردند. براساس نتایج قابل بیان است که خودتنظیمی و طرد/پذیرش همسالان از جمله متغیرهای
مورد توجه در نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر می باشد.
خلاصه ماشینی:
مقايسه خودتنظيمي و طرد/پذيرش همسالان در نوجوانان با و بدون رفتارهاي پرخطر حبيبه دولت زاده ١، پريسا سراج محمدي ٢، الهام جنقو٣ ١ کارشناس ارشد روانشناسي عمومي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد بيله سوار، بيله سوار، ايران .
براساس نتايج قابل بيان است که خودتنظيمي و طرد/پذيرش همسالان از جمله متغيرهاي مورد توجه در نوجوانان داراي رفتارهاي پرخطر مي باشد.
در ايران نيز در تحقيقي که توسط اسماعيل زاده و همکاران (١٣٩٢) صورت گرفت نشان داد که شيوع رفتارهاي پرخطر مانند مصرف سيگار، قليان ، الکل ، مواد مخدر در بين نوجوانان ١٤تا ١٨ سال بالا است .
1 - High-Risk Behaviors 2 - Hale, Fitzgerald & Viner 3 - Wolfcarius 4 - peer acceptance 5 - Stuart & Sundeen 6 - LaFontana& Cillessen 7 - Cooly 8 - Berndt & keef.
12- Self-Regulatory 13 - Bandura 14 - Calkins & Howse 15 - Sibel & Filiz 16 - Ariacombe & Tignol ب )پرسشنامۀ خودتنظيمي بوفارد١٧: پرسشنامۀ خودتنظيمي بوفارد توسط بوفارد، بويس ورت ، وزيو و لاروشه در سال ١٩٩٥ طراحي شده است (نقل از ملاقنبري، ١٣٨٠).
بحث و نتيجه گيري اين پژوهش با هدف مقايسه خودتنظيمي و طرد/پذيرش همسالان در نوجوانان با و بدون رفتارهاي پرخطر صورت گرفت .
قسمت ديگر نتايج نشان داد که بين طرد/پذيرش همسالان در نوجوانان با و بدون رفتارهاي پرخطر تفاوت معنيداري وجود دارد (٠/٠١ >p).
در نهايت براساس نتايج اين پژوهش قابل بيان است که خودتنظيمي و طرد/پذيرش همسالان از جمله متغيرهاي مورد توجه در نوجوانان داراي رفتارهاي پرخطر مي باشد.