چکیده:
در واقع باید گفت که شبهۀ توسل از مسائلی است که در میان خداپرستان و مسلمانان جهان رواج داشته است. همه مسلمانان موحد و پیروان ادیان و مذاهب به نوعی توسل را پذیرفتهاند، ولی در کیفیت توسل و آنچه وسیله قرارمیگیرد اختلاف است. در این مقاله سعی شده است مسئله توسل و چند شبهه را که فرقه وهابیت یا همان سلفیه درباره آن مطرح کردهاند پاسخ داده شود. وهابیها معتقدند توسل بدعتی است که در دین نهاده شده و حرام میباشد و انسان مسلمان نباید به اموری که در آن شائبه شرک و کفر وجود دارد وارد شود. در مقابل، بیشتر مسلمانان بر این باورند که توسل نه تنها با توحید ناسازگار نیست، بلکه عامل مفید و سازنده برای رسیدن به مقصود و رهایی از مشکلات است و این اعتقاد مبنای سیره عملی آنها در طول تاریخ بوده است.
خلاصه ماشینی:
(مکارمشیرازی، ۱۳۸۷، ج3: 499) آیت الله سید عزالدین حسینی زنجانی ذیل آیه میگوید: و اینکه اکتفی به استغفار و طلب آمرزش پروردگار متعال در توبه ستمکاران نشده است، بلکه استغفار پیامبر9را نیز ضمیمه فرموده، به دلیل بزرگداشت قدر و منزلت او و تصدیق و تأیید نبوت و گرامیداشت ایشان میباشد و چیزی جز این نیست و الا اگر ظالمیدر زمان حیات پیامبر9دور از مکانی که ایشان بودند، ساکن بودند و دسترسی او به رسول خدا9 مشکل بود و قصد توبه داشت، به درگاه الهی از گناهان خود توبه میکرد، آیا خداوند توبه او را نمیپذیرفت؟ یا در همین زمان ما در عصری که پیامبرخدا9 درگذشته است وحجت خداوند(امام زمانأ) از نظرها پنهان است ظالمی بخواهد، توبه کند و صادقانه به سوی خداوند برگردد، به کجا باید برود؟ آیا برای چنین شخصی کافی نیست که به سوی خداوند متعال متوجه شود، درحالیکه استغفار کننده، توبهکننده و بازگشت کننده به طرف خداوند باشد؟ یا چنین نیست؟ و آیا درِ توبه و بازگشت کننده به سوی خدا، و طلب آمرزش از او، پس از درگذشت پیامبر9 از این جهان بسته شده است یا تا روزقیامت باز است؟(زنجانى، 1388: 39 و 55) سخن علامه امینی درکتاب الغدیر درباره توسل: ...