خلاصه ماشینی:
"او که خود پروردهء اساتید بزرگی چون: آشتیانی،حیدریان،رخساز،وزیری و تجویدی بود،با مطالعهای دقیق و عمیق در سیر تاریخ هنر ایران، دست به کاری تازه زد و ضمن حفظ سبک و تکنیک کهن هنر مینیاتور،موضوع تابلوها را که تا آن زمان در نهایت به عهد صفویه محدود میشد،به عصر جدید و دوران معاصر کشاند و به آفرینش آثاری در این زمینه پرداخت.
» استاد که هم اینک با وجود خستگی سالها کار متمادی،در سمت استادی دانشگاه الزهرا به تدریس این رشته از هنر اشتغال دارند،تاکنون آثار خود را در نمایشگاههای انفرادی و گروهی متعددی در کشورهای آسیا،اروپا و آمریکا به علاقهمندان این هنر ارائه کردهاند که آخرین آن،پس از نمایشگاه ژاپن در موزهء هنرهای معاصر تهران بوده است.
به نظر من بهتر است دانشکدهها و مجتمعهای هنری،از دانشجویان خود بخواهند که در پایان دوران تحصیل،یک اثر که در برگیرندهء تمامی آموختههای آنهاست،ارائه بدهند و دو نکته را هم در این مورد قید کنند؛نخست اینکه اثر باید خیالی باشد،نه الگوبرداری از روی طبیعت،و دتیگر اینکه از سوژههای سنتی بهره بگیرند."