چکیده:
از جمله برنامههای خدامحور در رسیدن انسان به سعادت و فلاح دنیوی و اُخروی، عبادت و یادآوری نعمتهای الهی است؛ زیرا انسانها با اجرای این دو برنامه، خود را بیش از پیش در صراط معبود حفظ و در یاری دین او سهیم کرده و رضایتش را جلب میکنند. از سوی دیگر، انسان دارای دو بُعد فطری و طبیعیست و لازم است هر چیزی را که پروردگار در وی به ودیعه نهاده، در قالب این دو بُعد رشد و تعالی بخشد و عبادت خداوند، بهترین برنامه برای تبلور آن است. همچنین، تکامل انسان در گرو عبادت خداوند و یادآوری نعمتهای الهیست که اثر عبادت، رسیدن به تقوا و نهایت تقوا، رستگاریست.
خلاصه ماشینی:
مجلس دوم: عبادت و یادآوری نعمتهای الهی حجتالاسلام والمسلمین دکتر سیدمهدی سلطانی رنانی 1 اشاره از جمله برنامههای خدامحور در رسیدن انسان به سعادت و فلاح دنیوی و اُخروی، عبادت و یادآوری نعمتهای الهی است؛ زیرا انسانها با اجرای این دو برنامه، خود را بیش از پیش در صراط معبود حفظ و در یاری دین او سهیم کرده و رضایتش را جلب میکنند.
» پس بر خریداران و آرزومندان سعادت و سعادتمندی، بایسته است که دیوار ظلمتکدۀ نفس را در هم شکنند و با عبادت حق و یادآوری نعمتهای الهی، از چاه ظلمانی بیرون آیند و به عالیترین ارزش و مرتبۀ سعادت، یعنی قرب الهی توجه نموده و دست یابند.
شکر نیز یا بهمعنای ابراز نعمت 5 و یا بهمعنای اعتراف نعمت 6 است و هرچه باشد، در مقابل نعمت و احسان است که از صاحب نعمت به انسان میرسد؛ از این رو قرآن، شکر و سپاس را متفرع بر ایصال نعمت دانسته و میفرماید: «وَاشکُرُوا نِعمَتَ اللهِ؛ 7 و سپاس گویید نعمتهای خدا را.
گسترش رحمت الهی در فرهنگ دینی، این واقعیت مسلّم است که عبادت خداوند و رویآوردن به ذکر و طاعت او، کلیدیست که با آن، در رحمت خدا باز و برکات آسمانی بر زمینیان فرودمیآید.
» از طرف دیگر، خداوند راههای متعددی را برای آمرزش بندگان قرار داده است؛ ولی بهترین این راهها، یادآوری عظمت خداوند متعال، عبودیت مستمر او و ذکر نعمتهای بیپایانش است.
آنچه غفلت را برطرف، عمل را صالح و انسان را تربیت میکند، عبادت و بندگی حقیقی خداوند و تذکّر است.