چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تمایزیافتگی زوجین از خانواده اصلی شان در پیش بینی الگوهای ارتباطی و رضایت زناشویی در اقوام ایرانی بود. در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، جامعه آماری زوجین اقوام فارس، ترک، کٌرد، عرب و بلوچ بودند. 250 زوج ( 500 نفر) از جامعه آماری فوق که 50 زوج از هر قومیت را تشکیل میدادند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و توسط پرسش نامههای تمایزیافتگی هافمن ( 1984 )، نظام کدگذاری تعامل زوجین ایرانی 1389 ) و رضایت زناشویی انریچ ( 1998 ) ارزیابی شدند. )نتایج نشان داد که استقلال تعارضی در مردان و استقلال هیجانی در زنان، بیشترین سهم را در پیش بینی الگوهای ارتباطی و رضایت زناشویی زوجین به طور مستقیم دارد. همچنین در قومیت ها، فقط در مردان قوم بلوچ، استقلال تعارضی، پیش بینی کننده رضایت زناشویی آن ها بود. فرد تمایزیافته در برخورد با مسائل و مشکلات زندگی توانایی برخورد منطقی و عقلانی داشته و می تواند از برخورد با مسائل به صورت احساسی جلوگیری کند. بنابراین این افراد توانایی حل مسائل را به صورت مسالمت آمیز دارند. هرچه تمایز یافتگی فرد بیشتر باشد، به همان اندازه می تواند رفتار خویش را اندیشمندانه و مطابق با اصول صریح و جاافتاده هدایت کند.
The purpose of this study is to investigate the role of differentiation of couples from the original family in predicting the communication patterns and marital satisfaction in ethnic groups in Iran. In this descriptive-correlational study, the statistical population of the couples was Persian, Turkish, Kurd, Arab and Baluch. 250 couples (500 individuals) of the above statistical population who were composed of 50 couples of each ethnicity were selected through available sampling method and with the research tools including Hoffman's differentiation questionnaire (1984), Iranian Couple Interaction Coding System (2010) and ENRICH marital satisfaction questionnaire (1998) and were evaluated. The results showed that conflictual independence in men and emotional independence in women have demonstrated the largest contribution in theprediction of communication patterns and marital satisfaction of couples. Also in ethnicities, only in the Baluch men, conflictual independence was the predictor their marital satisfaction. A differentiated person in dealing with life's problems and has the ability to deal logically and rationally and can avoid emotional confrontation with issues. So these people have the ability to solve problems peacefully. The more differentiated a person is, the more he can lead his behavior thoughtfully and in accordance with the explicit principles.
خلاصه ماشینی:
همائي و دشت بزرگي ٩ (١٣٩٧)، عبادپور و صابر (١٣٩٤)، رجبي و همکاران ١٠(١٣٩٤)، قمري گيوي ، شيخ الاسلامي و صمدي ١١ (١٣٩٤) و افسر، فروتن ، کارآمد، صالحي زاده و کاشاني ١٢ (٢٠١٦) و کالتا١٣(٢٠١٤) در پژوهش هايي مشابه به بررسي رابطه تمايزيافتگي و رضايت مندي زناشويي پرداخته و دريافتند که تمايزيافتگي با رضايت مندي زناشويي رابطه معناداري داشته و مي تواند پيش بين قدرتمندي براي رضايت مندي زناشويي باشد.
براي پاسخ گويي به اين سؤال ، از روش رگرسيون هم زمان استفاده شده که نتايج حاکي از آن بودند که تمايزيافتگي زوجين از خانواده ي اصلي به عنوان پيش بيني کننده الگوهاي ارتباطي مثبت و منفي زنان و شوهران در هيچ يک از قوميت هاي فارس ، ترک ، کرد، عرب و بلوچ معنادار نبود.
جدول ٥: نتايج تحليل رگرسيون ابعاد متغير تمايزيافتگي زوجين براي پيش بيني (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتايج جدول شماره ٥ نشان مي دهد که تنها استقلال تعارضي شوهران از خانواده اصلي شان پيش بيني کننده رضايت زناشويي شوهران در قوم بلوچ است .
اين يافته هم سو با نتايج پژوهش محمدي عسکرآبادي ، حسنوند و زکي ٢٦ (١٣٩٣) است که دريافتند بين تمايزيافتگي و سبک هاي ارتباطي مثبت ارتباط معناداري وجود دارد و تمايزيافتگي مي تواند پيش بيني کننده اين الگوي ارتباطي باشد.
همچنين در بررسي خرده مقياس هاي تمايزيافتگي مشخص شد که استقلال تعارضي مردان از خانواده اصلي شان ، پيش بيني کننده رضايت زناشويي خودشان و همسرانشان است .
A, Hasanvand & Salehizadeh & Kashani Zakiei 13.