چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر همزمانی موسیقی با فعالتبدنی بر ایمونوگلوبولین A ، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی میباشد. بدین منظور، 18 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (با میانگین سنی 39/ 2±6/ 22 سال، وزن 82/ 13±44/ 78 کیلوگرم، شاخص توده بدن 68/ 3±36 /22 کیلوگرم بر متر مربع و قد 08/ 0±75/ 1 متر) انتخاب شدند و طی سه جلسه مجزا مورد ارزیابی قرار گرفتند. طی جلسه نخست و با استفاده از آزمون فزاینده بر روی دوچرخه کارسنج، حداکثر بازده توان آزمودنیها اندازه گیری شد. آزمودنیها طی جلسات دوم و سوم در آزمایشگاه حضور یافته و به مدت 20 دقیقه و با شدت 60 درصد حداکثر بازده توان بر روی دوچرخه کارسنج رکاب زدند. ترتیب جلسات با و بدون موسیقی در بین آزمودنیها به صورت تصادفی معکوس بود. یکی از جلسات همراه با موسیقی و دیگری بدون موسیقی اجرا شد. همزمان با رکاب زدن، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی آزمودنیها اندازه گیری شد. در پایان جلسات دوم و سوم، جهت سنجش ایمونوگلوبولین A نمونه بزاق جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین A با استفاده از آزمونt همبسته نشان داد بین شرایط موسیقی و بدون موسیقی تفاوت معناداری وجود ندارد (سطح معناداریp≤0.05). مقایسه پس آزمون های تواتر تنفس نشان داد که بین شرایط موسیقی و بدون موسیقی تفاوت معناداری وجود دارد (01/ 0=p). در مجموع نتایج نشان می دهند که برخلاف تغییرات تواتر تنفسی، همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی نتوانسته سطح اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین A را تحت تاثیر قرار دهد.
The aim of this study was to investigate the effect of synchronization of music with physical activity on immunoglobulin A, oxygen consumption and respiratory rate. For this purpose, 18 male students of physical education (mean age 22.6 ± 2.39 years, weight 78.44 ± 13.82 kg, body mass index 22.36 ± 3.68 kg / m2 and height ± 1.75 ± 0.08 m) were selected and evaluated in three separate sessions.During the first session, the maximum power output of the subjects was measured using an incremental test on the cycle ergometer. The subjects were present in the laboratory during the second and third sessions and cycled on the cycle ergometer for 20 minutes at an intensity of 60% of the maximum power output. The order of sessions with and without music was randomly reversed among the subjects. One session was performed with music and the other without music. Simultaneously with pedaling, oxygen consumption and respiratory rate of the subjects were measured. At the end of the second and third sessions, saliva samples were collected to measure immunoglobulin A. Analysis of oxygen consumption and immunoglobulin A using correlated t-test showed that there is no significant difference between music conditions and without music (Significance level p≤0.05). Comparison of respiratory rate post-tests showed that there is a significant difference between music and non-music conditions (p = 0.01). Overall, the results show that despite changes in respiratory rate, the synchronization of music with physical activity could not affect the level of oxygen consumption and immunoglobulin A.
خلاصه ماشینی:
در مجموع نتایج نشان می دهند که برخلاف تغییرات تواتر تنفسی، همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی نتوانسته سطح اکسیژن مصرفی و ایمونوگلوبولین A را تحت تأثیر قرار دهد.
نتایج تحقیق آنها نشان داد همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی به طور معناداری سطح اکسیژن مصرفی را کاهش میدهد.
تحقیق انجام گرفته توسط تری و همکاران ٢ (٢٠١٢) نیز نشان میدهد همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی توانسته به طور معناداری سطح اکسیژن مصرفی را کاهش دهد (١٤).
با توجه به نتایج مطالعات مرتبط با همزمانی موسیقی و فعالیت بدنی، به نظر میرسد هنوز نمیتوان در مورد تاثیر این همزمانی بر اکسیژن مصرفی به یک جمع بندی کلی رسید و انجام تحقیقات بیشتر ضروری است .
در زمینه تاثیر موسیقی طی فعالیت بدنی بر اکسیژن مصرفی و همچنین تواتر تنفسی، اکثر تحقیقات بر روی افراد تمرین کرده انجام گرفته است (٤, ٨).
لذا با توجه به نتایج تاثیر موسیقی بر شاخص های فیزیولوژیک و روانشناختی افراد تمرین نکرده از یک سو، و از سوی دیگر، تاثیر اکسیژن مصرفی و تواتر تنفس بر عملکرد ورزشی، بررسی تاثیر همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی بر این شاخص ها ضروری به نظر میرسد.
از این روی، در این تحقیق تلاش شده تاثیر همزمانی موسیقی با فعالیت بدنی بر سطح ایمونوگلوبولین A، اکسیژن مصرفی و تواتر تنفسی افراد تمرین نکرده (دانشجویان رشته تربیت بدنی) مورد بررسی قرار گیرد.
Effects of music in exercise and sport: A meta-analytic review.
The psychophysical effects of music in sport and exercise: A review.
The effects of music on the perceived exertion rate and performance of trained and untrained individuals during progressive exercise.