چکیده:
هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر عملکرد والدین بر پرخاشگری کودکان میباشد. در این مقاله بهصورت مروری و با استفاده از روش کتابخانهای چگونگی تاثیر والدین در ایجاد و افزایش پرخاشگری در کودکان بیان شده است. پرخاشگری رفتاری است که کودک بهصورت آگاهانه با قصد آسیب به دیگران و یا خود انجام میدهد. طبق نظریه یادگیری اجتماعی کودک بسیاری از رفتارهای خود را از طریق مشاهده الگوها بهویژه الگوهایی که برای وی دارای ارزش هستند، میآموزد که یکی از این الگوها والدین کودک میباشند. هنگامیکه کودک شاهد نزاع و درگیری والدین و روابط سرد و پرخاشگرانه میان آنها باشد، در خانه با والدین دارای اعتیاد به مواد مخدر زندگی کند و یا در جریان طلاق و جدایی والدین قرار گیرد رفتارهای پرخاشگرانه از خود بروز میدهد. از عوامل دیگر ایجاد پرخاشگری میتوان به تولد نوزاد جدید و رقابت و کشمکش-های میان خواهران و برادران، اشاره کرد. تنبیه بدنی، عدم توجه به کودک و نیازهایش، عدم ارتباط صحیح در سالهای اولیه زندگی، عدم تعهد مادران شاغل نسبت به نقش مادری و عدم توجه به نوع و زمان تماشای تلویزیون و بازیهای کامپیوتری نیز از عوامل ایجاد و تشدید پرخاشگری میباشد که در پایان راهکارهایی در جهت کاهش این رفتار ارائه شده است تا از این طریق به والدین آموزش داده شود تا بتوانند در کنترل و پیشگیری از بروز این رفتار قدم بردارند.
The purpose of this study was to investigate the effect of parental performance on children's aggression. In this
article, using the library method, how parents influence in creating and increasing aggression in children is
expressed. Aggression is behavior that a child consciously does with the intention of harming others or himself.
According to social learning theory, a child learns many of his behaviors by observing patterns, especially
patterns that are valuable to him, one of which is the child's parents. Aggressive behaviors occur when the child
witnesses parental quarrels and cold and aggressive relationships between them, lives at home with drugaddicted
parents, or is in the process of divorce and parental separation. Other causes of aggression include the
birth of a new baby and the rivalry between siblings. Corporal punishment, lack of attention to the child and his
needs, lack of proper communication in the early years of life, lack of commitment of working mothers to the
role of mother and lack of attention to the type and time of watching TV and computer games are also factors
that cause and intensify aggression. Finally, strategies to reduce this behavior are presented to educate parents so
that they can take steps to control and prevent the occurrence of this behavior.
خلاصه ماشینی:
تنبیه بدنی، عدم توجه به کودک و نیازهایش، عدم ارتباط صحیح در سالهای اولیه زندگی، عدم تعهد مادران شاغل نسبت به نقش مادری و عدم توجه به نوع و زمان تماشای تلویزیون و بازیهای کامپیوتری نیز از عوامل ایجاد و تشدید پرخاشگری میباشد که در پایان راهکارهایی در جهت کاهش این رفتار ارائه شده است تا از این طریق به والدین آموزش داده شود تا بتوانند در کنترل و پیشگیری از بروز این رفتار قدم بردارند.
در عصرحاضر با توجه به ظهور تکنولوژیهای جدید مانند تلویزیونها و بازیهای کامپیوتری که محتوای آنها برای کودکان بسیار جذاب میباشد و همچنین افزایش میزان مصرف مواد مخدر که یکی از علتهای آن وضعیت نابسامان شغلی و اقتصادی والدین است و به دنبال خود مسائلی از جمله اختلاف میان والدین و طلاق را نیز به عهده دارد شاهد افزایش میزان رفتار پرخاشگرانه در بین کودکان هستیم و با نظر به این مسئله که فرزند پرخاشگر والد پرخاشگری خواهد شد به دنبال بررسی و در نتیجه ارائه راهکارهایی برای کنترل و پیشگیری این مسئله در بین کودکان هستیم تا بتوانیم فرزندانی سالم و در نتیجه جامعهای سالم داشته باشیم.
از دیگر مسائلی که میتواند تأثیر بسزایی در ایجاد پرخاشگری داشته باشد، روابط میان خواهر و برادرها میباشد که در قالب تولد فرزند جدید و رقابتهای جنسیتی به آن خواهیم پرداخت، هنگامیکه فرزند جدید به دنیا میآید به طور طبیعی توجه والدین به نوزاد جلب میشود و این میتواند به این دلیل باشد که نوزاد به توجه بیشتری دارد، پس کودک، نوزاد را بهصورت رقیبی بر سر راه خود میبیند که با آمدنش توجهات را به سوی خود جلب کرده و در نتیجه خشمگین می شود و این حس خشم و رقابت نسبت به نوزاد جدید و عدم توجه والدین اگر از طرف والدین کنترل نشود و آنها زمانی را به فرزند بزرگترشان اختصاص ندهند، به پرخاشگری تبدیل میشود تا جایی که کودک سعی میکند به نوزاد نیز آسیب برساند.