چکیده:
هدف اصلی این پژوهش تاثیر ٢٤ ساعت محرومیت از خواب بر توان بی هوازی و توان هوازی بیشینه
در فوتبالیستهای جوان پسر میباشد. بدین منظور از میان فوتبالیست های جوان شرکت کننده در لیگ فوتبال
جوانان استان اردبیل تعداد ٣٠ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. (سن ١ ± ١٩ سال، قد ٤ ± ١٧٣ سانتیمتر،
وزن ٨ ± ٦٢کیلوگرم) که همگی سالم بودند به عنوان آزمودنیها انتخاب و به طور مساوی در دو گروه تجربی
و کنترل به تعداد ١٥ نفر تقسیم شدند. ابتدا از آزمودنیها به عنوان پیش آزمون، آزمون بی هوازی وینگیت و
پس از ٣٠ دقیقه استراحت پیش آزمون هوازی بروس به عمل آمد و اطلاعات مربوط به این آزمونها ثبت شد.
سپس به کلیه آزمودنیها ٢٤ ساعت استراحت کامل داده شد. در روز بعد از استراحت گروه تجربی به
مدت ٢٤ ساعت از خواب محروم شدند و سپس پس آزمون در همان شرایط از هر دو گروه به عمل آمد.
جهت تجزیه و تحلیل آماری از t مستقل برای مقایسه تغییرات متغیرهای وابسته بین گروهی در دو گروه
تجربی و کنترل و از آزمون t همبسته برای مقایسه تغییرات متغیرهای وابسته درون گروهی در سطح
معنی داری ٥% استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد که ٢٤ ساعت محرومیت از خواب بر توان هوازی
بیشینه تاثیر معنی داری داشته و این تاثیر به صورت کاهش برمقادیر توان هوازی بیشینه که به مقدار ٣
میلی لیتر، کیلوگرم در دقیقه کاهش داشته، نمایان بوده است (0. 032=p). در حالیکه ٢٤ ساعت محرومیت
از خواب تاثیر معنی داری بر توان بی هوازی نداشت (0. 077=p). با توجه به نتایج تحقیق حاضر میتوان به
مربیان و ورزشکاران این رشته ورزشی در این گروه سنی پیشنهاد نمود که از بی خوابی قبل از تمرینات
هوازی بیشینه جلوگیری نمایند.
خلاصه ماشینی:
هم راستا با اين پژوهش و در تحقيقي که توسط ”پوند١ و همکاران در سال ٢٠٠١“ صورت گرفت نشان داده شد که ٤٢ ساعت محروميت از خواب باعث تغييرات چشم گيري در اکسيژن مصرفي افراد ورزشکار و غير ورزشکار ميشود که نتايج اين تحقيق با يافته هاي پژوهش حاضر همخواني دارد که احتمالا دليل اين هم خواني مشابه بودن تست آزمون هوازي گرفته شده و دامنه سني آزمودنيها بوده است (٢٧).
روز اول به عنوان روز کنترل ؛ روز دوم پس از ٣٠ ساعت بي خوابي و روز سوم پس از اعمال محروميت از خواب ، که تجزيه و تحليل نتايج هيچ گونه تغيير معني داري در اکسيژن مصرفي بيشينه در مقايسه با روز کنترل را نشان نداد با نتايج تحقيق حاضر همخواني ندارد که به نظر ميرسد دليل اين عدم همخواني با پژوهش حاضر ؛ متفاوت بودن روش آزمون هوازي گرفته شده در دو تحقيق ميباشد.
هم راستا با اين پژوهش و در تحقيقي که توسط ”پوند٤ و همکاران ٢٠٠١”صورت 1 - Plyly 2 - Martin 3 - Horne 4 - pond گرفت نشان داده شد که ٤٢ ساعت محروميت از خواب باعث تغييرات معني داري در توان بي هوازي افراد ورزشکار و غير ورزشکار ميشود که احتمالا دليل عدم همخواني اين تحقيق با پژوهش حاضر ، بيشتر بودن ساعات محروميت از خواب آزمودنيها در تحقيق پوند بوده است (٢٧).
تجزيه و تحليل اطلاعات نشان داد که ٢٤ ساعت بي خوابي تاثير معني داري بر توان بي هوازي آزمودنيها نداشت که با نتيجه پژوهش 1 - Souissi 2 - Symons and vanhelder 3 - Wingate anaerobic power test 4 - Hill حاضر هم خواني داردبه نظر ميرسد اين هم خواني به دليل هم اندازه بودن ساعات بيداري آزمودنيها و مشابه بودن آزمون ها بوده است .