چکیده:
هدف مطالعه حاضر مقایسه شاخص های پایداری پاسچر در تکلیف های مختلف افرادی است که زانوی
ضربدری و پرانتزی و نرمال دارند. نمونه های پژوهش شامل ٣٠ نفر خانم بودند که ١٠ نفر در گروه
زانوی ضربدری (با میانگین سنی ٣/٤٩ ± ٢٣/٧٠ و میانگین وزنی ٨/٤٦ ± ٦٢/٦٠)، ١٠ نفر در گروه
زانوی پرانتزی (با میانگین سنی ٢/٨٠ ± ٢٣/٨٨ و میانگین وزنی ٨/٣٩ ± ٥٥/٠٠) و ١٠ نفر در گروه
زانوی سالم و نرمال (با میانگین سنی ٢/٥٩ ± ٢٥/٦٠ و میانگین وزنی ٨/٦٨ ± ٥٦/٨٠) قرار گرفتند.
میزان سرعت و جا به جایی مرکز را اندازه گیری کرد. ناهنجاری های زانو ضربدری و پرانتزی با استفاده
از کولیس اندازه گیری و ثبت شد. آزمودنیها ١٢ آزمون تعادل ایستا با درجه سختی متفاوت و یک
آزمون تعادل پویا را انجام دادند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس دو راهه و
روش تحلیل واریانس یکراهه به هدف مقایسه پارامترهای اندازه گیری شده بین گروه های پژوهش انجام
گرفت. میزان جا به جایی مرکز فشار در تکلیف های مختلف حفظ تعادل ایستای افرادی که ناهنجاری
زانوی ضربدری و پرانتزی و همچنین زانوی نرمال داشتند، متفاوت بود (0/000=P). همچنین، نتایج
نشان داد که سرعت حرکت مرکز فشار در تکلیف های مختلف حفظ تعادل ایستا در افرادی که
ناهنجاری زانوی ضربدری و پرانتزی داشتند، متفاوت است (0/000=P). نتایج در مورد آزمون تعادل پویا
نشان داد زمان رسیدن به پایداری در افرادی که ناهنجاری زانوی ضربدری، پرانتزی یا زانوی نرمال
داشتند با تفاوت معنی داری همراه نبود (0/05‹P). بر اساس نتایج این پژوهش در آزمون های حفظ
تعادل با درجه سختی های متفاوت حتی در بعضی از موارد افراد با زانوی سالم و نرمال نسبت به افراد با
زانوی ضربدری و پرانتزی ضعیف تر عمل می کنند؛ بنابراین ممکن است در وضعیت های خاصی ساختار
بیومکانیک افرادی که زانوی ضربدری و پرانتزی داشتند نوعی مزیت برای پایداری پاسچر آنان باشد.
خلاصه ماشینی:
بر اساس نتايج اين پژوهش در آزمون هاي حفظ تعادل با درجه سختي هاي متفاوت حتي در بعضي از موارد افراد با زانوي سالم و نرمال نسبت به افراد با زانوي ضربدري و پرانتزي ضعيف تر عمل مي کنند؛ بنابراين ممکن است در وضعيت هاي خاصي ساختار بيومکانيک افرادي که زانوي ضربدري و پرانتزي داشتند نوعي مزيت براي پايداري پاسچر آنان باشد.
يافته هاي پژوهش نتايج نشان داد که تعامل بين گروه و وضعيت براي ميزان جا به جايي مرکز فشار در تکليف هاي مختلف حفظ تعادل ايستا و افراد مبتلا به ناهنجاري زانوي ضربدري و پرانتزي بمه عنيپايدداارر ايست ر(٠اف٠ر٠اد/٠ م=بتPلا، ٤ب٢ه ٧/ن٢ه=ج٠ا٦ر٣ويF٢٢ز)ا.
جدول ١) نتايج تحليل واريانس دو طرفه در مورد تفاوت جابجايي مرکز فشار در گروه ها 3 Resultant vector time to stabilization (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول ٢) نتايج تحليل واريانس يک طرفه در مورد تفاوت زمان رسيدن به پايداري در گروه ها ٤٫٢ ٠ ٤٫٠ ٠ ٣٫٨ ٠ ٣٫٦ ٠ ٣٫٤ ٠ ٣٫٢ ٠ ٣٫٠ زانوي پرانتزي زانوي ضربدري زانوي نرمال ٠ نمودار ١) نمودار تغييرات زمان رسيدن به پايداري بين گروه هاي مختلف بحث و نتيجه گيري نتايج نشان داد که سه گروه از نظر تعادل ايستا در تکليف هاي مختلف متفاوت بودند و اين تفاوت ها به شرح ذيل است : - در وضعيت تندم با چشمان باز و بسته روي سطح سخت جابه جايي مرکز فشار و سرعت حرکت مرکز فشار در گروه افراد با زانوي سالم بيشتر از دو گروه ديگر بوده است .