چکیده:
هدف از پژوهش حاضر تاثیر واحدهای تربیت بدنی و ورزش1 بر هویت ورزشی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد بود. به همین منظور مقیاس هویت ورزشی چزلاک (2004) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در اختیار 230 دانشجوی مقطع کارشناسی که واحدهای عمومی تربیت بدنی و ورزش 1 را در سال تحصیلی 98-97 اخذ کرده بودند قرار گرفت. جهت بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون تی همبسته و آزمون ویلکاکسون استفاده شد. میانگین نمره هویت ورزشی دانشجویان دختر به گونه معناداری افزایش یافت (001/0=P)، در حالی که میانگین نمره هویت ورزشی دانشجویان پسر تغییر معناداری نکرد (227/0=P). میانگین نمره زیرمقیاس هویت اجتماعی دانشجویان دختران (001/0=P) و پسران (008/0=P) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون به گونه معناداری افزایش یافت. میانگین نمره زیرمقیاس انحصارگرایی دانشجویان دختران (087/0=P) و پسران (501/0=P) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون به گونهی معناداری تغییر نکرد. به طور کلی واحد تربیت بدنی عمومی بر هویت ورزشی دانشجویان بویژه دانشجویان دختر تأثیرگذار بود. واحدهای تربیت بدنی عمومی دانشگاهها فرصتی است که میتوان از طریق آن نقش ورزشی افراد را تقویت و زمینه را برای ارتقای مولفههای درونی و بیرونی هویت ورزشی که هدف نهایی آن توسعه نگرش مثبت دانشجویان به ورزش و فعالیت بدنی است را فراهم نمود.
خلاصه ماشینی:
واحدهاي تربيت بدني عمومي دانشگاه ها فرصتي است که ميتوان از طريق آن نقش ورزشي افراد را تقويت و زمينه را براي ارتقاي مولفه هاي دروني و بيروني هويت ورزشي که هدف نهايي آن توسعه نگرش مثبت دانشجويان به ورزش و فعاليت بدني است را فراهم نمود.
(PhD) Abstract The aim of the present study was to investigate the effect of physical education and sport 1 courses on athletic identity of the female and male Azad University students.
The athletic identity scale made by Cieslak (2004) was distributed in the pretest and posttest among 230 undergraduate students who had adopted general physical education and sport 1 courses in 2018- 2019 academic year.
Keywords: male and female students, physical education and sport 1 course, athletic identity مقدمه بررسي انديشه ها و الگوي هاي تربيتي در طول قرن ها و تمدن ها نشان ميدهد که ورزش و تربيت بدني در بافت ناظم آموزشي جايگاه متمايز و برجسته اي يافته و ضمن استفاده گسترده در حوزه هاي مختلف اجتماعي به يک ميانجي تربيتي براي جامعه شناسان و متخصصين ساير علوم تبديل شده است زماني که صحبت از اهداف تعليم و تربيت به ميان ميآيد، نقش تربيت بدني به عنوان يکي از مهم ترين ابزارها، تحقق اهداف را از طريق طرح ريزي برنامه هاي سالم و کاربردي منجر ميشود.
1 Anderson et al 2 Williams پرسشي که در اينجا ميتواند مطرح شود اين است که آيا صرف افزايش مشارکت ورزشي و حضور در واحدهاي تربيت بدني عمومي براي ارتقاي هويت ورزشي کافي است ؟ از عوامل مؤثر بر هويت ورزشي، ميتوان به ميزان توجه اختصاص يافته به ورزش از سوي فرد و توجهات و انرژيهاي دريافتي از سوي ديگران اشاره کرد (٧).