چکیده:
بحرانها یکی از مهم ترین نیروهای بازاندیشی، و عاملی برای تغییر در آگاهی و کنش انسانها و جوامع است. شیوع جهانی ویروس کووید 19 (کرونا) منجر به بحرانی جهانی و چالش کشیدن بسیاری از باورها و پیش فرضها و در نتیجه بازاندیشی در ابعادی از زندگی فردی و اجتماعی شده است. هدف ما در این پژوهش کیفی، کشف تجربه جوانان از بازاندیشی در شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا است. پژوهش را در رویکرد برساختگرا و با روش تحقیق کیفی بنیانی اجرا کردیم. با روش نمونه گیری هدفمند(حداکثر تنوع و در دسترس) با تعداد 24 نفر مشارکت کننده مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام دادیم. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از روش کدگذاری نظری استفاده شد. در فرایند تحلیل داده ها 7 مقوله اصلی ساختیم که عبارتند از: مرکزیت سلامت، بازیابی خود، اقبال به علم و فناوری، گرایش به فضای مجازی، بازیابی تعاملات شخصی، دلبستن به خانه و ناامنی وجودی. با جمع بندی مقوله های اصلی و مبتنی بر برداشت جوانان مشارکت کننده در زمینه کرونا و تغییرات ناشی از آن، ارتقای آگاهی وجودی به عنوان مقوله نهایی در نظر گرفتیم. براساس این مقئله ها و جمع بندی نهایی، می توان گفت بحران شکل گرفته بر اثر پاندمی کرونا، ما انسانها را از نقاط ضعف مشترک آگاه تر کرده است و تأمل و تجدیدنظر در خود و روابطمان را دامن زده است.
Crises are important force for human and societies reflexivity and change. Corona virus(Covid19) challenge for our beliefs and assumptions, leaded to reflexivity about personal and social life. Our aim of this qualitative research was to understand youth people experiences and interpretations about reflexivity under corona virus conditions. We carried out the research in a constructive approach by basic(generic) qualitative research method. 24 youth man and woman selected by purposefully (accidental and snowball sampling method) and participated in semi-structured interview. After transcribing the interviews, theoretical coding used for data analysis and 7 main categories emerged. The main categories included, centrality of health, self-restoring, trust to science and technology, tendency to virtual space, reconstruction of personal relationships, attachment to home and existential insecurity. Finally, existential awareness constructed as core category.The main categories included, centrality of health, self-restoring, trust to science and technology, tendency to virtual space, reconstruction of personal relationships, attachment to home and existential insecurity. Finally, existential awareness constructed as core category.
خلاصه ماشینی:
در چه جنبه هایی از زندگی روزمره خود تأمل و تجدید نظر کردند؟ پیامدهای این بازاندیشی برای آنها چیست ؟ چارچوب مفهومی کرونا پدیدهای جدید و بازاندیشی نیز عمدتا به عنوان یک مفهوم نظری در جامعه جدید مورد توجه بوده است .
مطالعاتی که در رابطه با بازاندیشی انجام گرفته اند: سهراب زاده و همکاران، ١٣٩٨؛ (بازاندیشی نقش های جنسیتی زنانه و تعیین کنندههای فرهنگی و اجتماعی مرتبط با آن)، حسینی و همکاران، ١٣٩٨؛ (رابطه چندگانه شدن زیست جهانهای اجتماعی با بازاندیشی هویت فرهنگی زنان و دختران)، کیانی و نجفی، ١٣٩٧؛ (اعتماد اجتماعی و هویت اجتماعی؛ بازاندیشی در هویت اجتماعی زنان تحصیلکرده مورد مطالعه دانشگاه تبریز)، آقاجانی و همکاران، ١٣٩٦؛ (فرایند برساخت هویت زنان در جریان طلاق: بازاندیشی در تقدس خانواده و قبح طلاق)، افراسیابی و خرم پور، ١٣٩٤؛ (بازاندیشی اجتماعی در میان جوانان شهر یزد)، گرین وود و همکاران، ٢٠١٩(بازاندیشی در بازارهای اعتباری)، و مطالعاتی که در رابطه با کرونا و با نگاه پزشکی انجام شده است (فرنوش و همکاران، ١٣٩٩؛ توکلی و همکاران، ١٣٩٦؛ ٢٠٢٠ ,.
قرار گرفتن کنشگران در شرایط بحران کرونا و تأکید مداوم پزشکان بر رعایت بهداشت در جهت پیشگیری از مبتلا شدن به این ویروس باعث نفوذ بهداشت در ذهن کنشگران وپیاده کردن آن در اعمال و کنش هایشان شده است .
در واقع ترس از مبتلا شدن، از دست دادن عزیزان، زمان پایان بحران و چگونگی مواجهه با آن باعث شده است تا کنشگران اجتماعی در جهت مصون ماندن از آن و در جهت یافتن فرصت برای ادامه زندگی به طور پیوسته اخبار را پیگیری کرده و با کسب اطلاعات جدید آگاهی خود را از شرایط کنونی و چگونگی ادامه افزایش دهند.