چکیده:
چکیدهیکی از بحث های مهم مکاتب و ادیان مختلف، انسان کامل یا ایده آل است. در اینکه آیا محدوده فعالیت های چنین انسانی شامل حوزه اجتماعی و سیاسی می شود یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد. با توجه به تاثیرگذاری این بحث در جوامع، در این مقاله که با روش توصیفی-تحلیلی نگارش شده تلاش شد به واکاوی دیدگاه سه اندیشمند حوزه اسلامی پرداخته شود. در جهانبینی اسلامی ملاصدرا، امام خمینی و مقام معظم رهبری، انسان موجودی مدنی الطبع می باشد و برای زیستن به برقراری تعاملات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی نیازمند است. از این رو ملاصدرا بر زعامت اجتماعی و سیاسی انسان ها تاکید دارد. امام خمینی و مقام معظم رهبری نیز با توجه به پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بر کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توأم با مسئولیت او دربرابر خدا، آگاهی بخشی و تأمین آزادی های سیاسی و اجتماعی در حدود قانون برای رشد مادی و معنوی جامعه تأکید دارند.
The socio-political role of the perfect man from the perspective of Mulla Sadra, Imam Khomeini and the Supreme LeaderAbstract:One of the important discussions of different schools and religions is the perfect or ideal human being. There is disagreement as to whether the scope of such human activities includes the social and political spheres. Considering the impact of this discussion on societies, in this article, which was written by descriptive-analytical method, an attempt was made to analyze the views of three thinkers in the Islamic field. In the Islamic worldview of Mulla Sadra, Imam Khomeini and the Supreme Leader, man is a civil being of nature and needs to establish social, political and economic interactions in order to live. Hence, Mulla Sadra emphasizes the social and political leadership of human beings. Imam Khomeini and the Supreme Leader, considering the victory of the Islamic Revolution of Iran, emphasize on the dignity and high value of man and freedom with his responsibility before God, awareness and providing political and social freedoms within the law for the material and spiritual growth of society. .
خلاصه ماشینی:
امام خميني و مقام معظم رهبري نيز با توجه به پيروزي انقلاب اسلامي ايران و نقش محوري ميان مردم ، رهبري و ايدئولوژي اسلامي، بر کرامت و ارزش والاي انسان و آزادي توأم با مسئوليت او در برابر خدا، آگاهيبخشي و تأمين آزاديهاي سياسي و اجتماعي در حدود قانون براي رشد مادي و معنوي جامعه تأکيد دارند.
بر اين اساس ، ارتباط ميان سه انديشمند در اين موضوع را ميتوان چنين ترسيم کرد که ملاصدرا به صورت بنيادين و ريشه اي به مسئله نقش اجتماعي و سياسي انسان ايده آل پرداخته ، امام خميني در قالب انديشه کاربردي و براساس حکمت متعاليه به مسئله نظر دارند و مقام معظم رهبري نيز بر گستره کاربرد انديشه اي امام خميني افزودند و بر نقش آفريني آن در قالب مصاديق در پيکره جامعه تأکيد دارند.
لک زايي و لک زايي (۱۳۹۵)، در پژوهشي با عنوان انسان و جامعه در انديشه سياسي آيت الله خامنه اي، در پاسخ به اين سوال که نگاه اسلام به فرد انسان و مجموعه انسان ها چگونه است ؟ از منظر مقام معظم ً رهبري به عنوان يک مطلب معرفتي - اسلامي و نه صرفا يک مسأله فلسفي پاسخ مي دهد که براساس الگوي حرکت در مسائل کلان ، قابل تحليل است .
جاويدي و بهروزيلک (۱۳۹۵)، در پژوهشي با عنوان شاخص هاي نظام سياسي مطلوب از ديدگاه امام خميني و آيت الله خامنه اي، به بررسي نقش حاکم و رهبر، مسئولان و کارگزاران و مردم در نظام سياسي مطلوب پرداخته و بر پيروي از الگوي اسلامي در جهت جامعه توحيدي و عدالت محور تاکيد کردند.