چکیده:
امروزه شهر هوشمند به عنوان راهبرد جدید توسعه شهری، ابعاد مختلفی دارد. همچنین از مدیریت هوشمند شهر به عنوان مهمترین بعد شهر هوشمند یاد میشود. هدف از پژوهش توصیفی-تبیینی حاضر ایجاد بینش بیشتر و مشترک در موفقیت مدیریت هوشمند شهر و فرایندهای خاصی است که میتواند این هدف را بهبود بخشدآنچه که یک شهر را به سمت هوشمندی پیش میبرد صرفا استفاده از ابزار الکترونیک و
ارتباطی نیست بلکه نحوه برنامه ریزی و استفاده از این ابزار در جهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان
یک شهر است. شهر به عنوان یک منبع توسعه مطرح است و جایگاه مدیریت شهری درروند توسعه شهر و
بهبود سکونتگاههای شهری نقش بسیار مهم و تعیین کننده دارد، میتوان مدیریت شهری را بر یک توسعه
قانونمند و پایدار موردتوجه قراردادهمانطور که مناطق شهری همچنان در حال گسترش و رشد میباشند،
فناوری شهر هوشمند نیز در کنار افزایش ثبات و ارتقای سطح خدمت به شهروندان، گسترش مییابد. با
استفاده از ارتباطات فراگیر، دادههای باز، امنیت و راهکارهای کسب درآمد نرمافزاری، ما میتوانیم
نیازهای شهر هوشمند را برای تجربهای بسیار بهبود یافته و برای همه در اکوسیستم تطبیق دهیم. هدف
پژوهش نقش مدیریت شهری با: ١) تاکید بر پارادایم شهر هوشمند
٢) رفع موانع جهت نیل به مدیریت یکپارچه
٣) تعیین حدود و اختیارات و وظایف نهادهای مرتبط با فناوری اطلاعات شهرها
٤) ایجاد بسترهای مناسب جهت دسترسی مدیران شهری به اطلاعات مورد نیاز شهروندی
٥) آموزش و ارتقاء سطح فرهنگ شهروندی، در جهت تحقق پارادایم شهر هوشمند میباشد. آنچه یک
شهر را به سمت هوشمندی پیش میبرد، صرفا استفاده از ابزار الکترونیک و سیستم ارتباطاتی آن شهر
نیست؛ بلکه نحوه برنامهریزی و استفاده از این ابزار درجهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک
شهر است.
خلاصه ماشینی:
هدف از پژوهش توصیفی-تبیینی حاضر ایجاد بینش بیشتر و مشترک در موفقیت مدیریت هوشمند شهر و فرایندهای خاصی است که میتواند این هدف را بهبود بخشدآنچه که یک شهر را به سمت هوشمندی پیش میبرد صرفا استفاده از ابزار الکترونیک و ارتباطی نیست بلکه نحوه برنامه ریزی و استفاده از این ابزار در جهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر است.
ایده ایجاد شهرهای هوشمند که بحث جدیدی در برنامه ریزی شهری است، در دو دهه اخیر مطرح شده و مؤلفه های آن به طورِ کامل مورد تعریف و شناسایی قرار نگرفته است.
در این پژوهش رویکرد کار بنیادی بوده و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، شناسایی مؤلفههای زیرساختی شهر هوشمند در مدیریت شهری شهرداری شهرها به عنوانِ هدف تعریف شده است.
شهر هوشمند که به تازگی در شهرسازی، مهندسی شهرسازی، برنامه ریزی شهری و طراحی شهری مطرح شده : Smart city به شهری گفته میشود که داری شش معیار اصلی زندگی هوشمند جدید از جمله: اقتصاد هوشمند، حمل نقل هوشمند، محیط هوشمند، شهروندان هوشمند، روش زندگی هوشمند و در آخر یک مدیریت اداری هوشمند باشد زمینههای مختلفی از فعالیتها وجود دارد که در مبانی نظری اصطلاح شهر هوشمند بیان شده است: صنعت، آموزش و پرورش، مشارکت، زیرساختهای فنی، عوامل مختلف نرمافزار؛ در نهایت ما میتوانیم شش ویژگی را بر طبق شکل2 به عنوان چارچوبی برای بسط بیشتر شهرهای هوشمند شناسایی کنیم که باید این یافتهها را ترکیب کرده و عوامل اضافی را درآن بگنجانیم.