چکیده:
داستان نبرد حضرت داود در سپاه طالوت با جالوت در قرآن، با اندکی تفاوت در عهد قدیم نیز آمده است. مسیحیان سریانی عصر نزول نیز داستان را با جزئیات بیشتر روایت کردهاند و تفسیری آخرالزمانی از آن دارند. چنین تفسیری در گفتمان جامعۀ مسیحی عصر نزول بازتاب داشته و در جهت منافع حاکمان زمان استفاده میشده است. مقایسۀ داستان قرآن با نسخۀ مسیحی آن، حاکی از اختلاف در مواضعی است که در نگاه مسیحیان القائات آخرالزمانی داشته است. قرآن، داستان نبرد را بهگونهای بیان کرده است تا ضمن هدایت مسلمانان، اصلاحکنندۀ دیدگاههای شکلگرفته در آن دوره نسبتبه شخصیت داود و موضوع نبرد نیز باشد. در قرآن، نبوت حضرت داود مستقل از نبوت حضرت عیسی است و پادشاهی او بهجای اینکه امری ازلی باشد، پس از آزمایش و مجاهدۀ او در راه خدا موضوعیت یافته است. در قرآن، نبرد داود به اصل فطری دفع فساد اشاره دارد، نه ظهور مسیح. همچنین در داستان نبرد بر قدرت و نشانههای خدا تاکید شده است، نه قدرت و راز مسیح.
The story of the battle of David in the army of Saul with Goliath is also mentioned in the Qur'an with some differences in the Old Testament. The Syriac Christians of the Age of Revelation have also narrated the story in more detail and presented an apocalyptic interpretation of it. Such an interpretation was reflected in the discourse of the Christian community of the age of revelation and was used to the benefit of the rulers of the time. A comparison of the story of the Qur'an with its Christian version reveals differences in the positions it held in the Christian view of apocalyptic teachings. The Qur'an has narrated the story of the battle in such a way as to guide the Muslims and correct the views formed in that period regarding the character of David and the subject of the battle. In the Qur'an, the prophethood of David is independent of the prophethood of Jesus; and his kingdom is not an eternal issue, rather, it is established after his trial and struggle in the path of God. In the Qur'an, the battle of David refers to the innate principle of repelling corruption, not the advent of Christ. Besides, the power and signs of God have been emphasized, not the power and mystery of Christ.
خلاصه ماشینی:
ir شيوا تجار / دانشجوي دکتري علوم قرآن و حديث، دانشگاه تهران دريافت: 11/06/1399 ـ پذيرش: 15/10/1399 چکیده داستان نبرد حضرت داود علیهالسلام در سپاه طالوت با جالوت در قرآن، با اندکی تفاوت در عهد قدیم نیز آمده است.
داستان نبرد حضرت داود علیهالسلام با جالوت در سپاه طالوت (بقره: 246-252) نیز از جملۀ این موارد است که موضوع پژوهشهای تطبیقی چندی قرار گرفته است، بدون اینکه نگاه مسیحیان عصر نزول به آن مورد توجه قرار گرفته باشد (كدكني و فاكر ميبدي، 1397؛ نعمتي پيرعلي، 1397).
در زمان پادشاهی شاول، اغلب به تابوت عهد رجوع نمیشد(اول تواریخ: 13: 3) و تنها به یک مورد تمسک به آن اشاره شده است (اول سموئیل: 14: 18)؛ اما داود علیهالسلام کسی بود که پس از پادشاهی خود، تصمیم گرفت تا طی مراسمی خاص، آن را نزد خود آورد و در خیمهای بالای کوه صهیون قرار دهد (دوم سموئیل:6؛ اول تواریخ: 15) که این موضوع زمینۀ عهد خدا با او شد (دوم سموئل:7).
از نظر آباي مسیحی، جلیات و قدرت سازوبرگ جنگی او، از آن جهت در داستان عهد قدیم بهطور مفصل بیان شده است تا خوانندگان شگفتی و ابهت پیروزی داود علیهالسلام را که تنها با یک فلاخن و سنگریزه جلیات را از پاي درآورد، درک كنند و به نقش و حضور مسیح در آن نبرد پی برند (السمعاني، 1737، ص367).
این در حالی است که در نگاه مسیحیان عصر نزول، در متن داستان نبرد داود علیهالسلام با جلیات در عهد قدیم، «راز مسیح» نهفته بود (ر.