چکیده:
هدف پژوهش، پیشبینی ناگویی هیجانی بر اساس طرحوارههای ناسازگار اولیه و ابرازگری هیجانی با نقش میانجیگری انعطافپذیری شناختی در بیماران مبتلا به درد مزمن است. روش پژوهش حاضر، همبستگی و از نوع مطالعات تحلیل مسیر بود. برای انجام پژوهش 300 نفر از بیماران دچار درد مزمن مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تهران در سال 1397 با شیوۀ نمونهگیری پژوهش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. شرکتکنندگان پرسشنامههای طرحوارههای ناسازگار اولیه (Young, 1998)، ابرازگری هیجان (King & Emmons, 1990)، ناگویی هیجانی تورنتو (Babgy, Parker & Taylor, 1994) انعطافپذیری شناختی (Taghizadeh & Nikhah, 2015) را تکمیل نمودند. برای تحلیل دادهها از نرمافزارهای Amos و SPSS استفاده گردید. نتایج تحلیل مسیر نشان داد فقط حوزههای محدودیتهای مختل به میزان 18/0 و دیگر جهتمندی به میزان 14/0 در تبیین واریانس ناگویی هیجانی تاثیر مثبتی دارد (05/0 >p). ابرازگری هیجانی در تبیین واریانس ناگویی هیجانی 27/0-؛ بر متغیر میانجی (انعطافپذیری شناختی) 44/0- تاثیر دارد (01/0 >p). در نهایت، ابرازگری هیجانی با ضریب تاثیر 31/0- بر ناگویی هیجانی از طریق انعطافپذیری شناختی تاثیر غیرمستقیم دارد (01/0 >p). از نتایج این پژوهش میتوان در راستای کاهش سطح ناگویی هیجانی با استفاده از اصلاح طرحوارههای ناسازگار اولیه، ابرازگری هیجانی و انعطافپذیری شناختی در بیماران مبتلا به درد مزمن استفاده کرد..
AbstractThe purpose of this study was to predict Alexithymia. based on early maladaptive schemas and emotional expressiveness with the role of mediating cognitive flexibility in patients with chronic pain. The research method was correlational and path analysis studies. For this study, 300 patients with chronic pain referred to Tehran hospitals were selected by multistage cluster sampling. Participants completed the questionnaires of early maladaptive schemas Yang (1988), King's and Ammons emotional expressiveness (1990), Toronto Emotional Intelligence (1994), Tagizadeh and Nikkhah's Cognitive Flexibility (2015). Amos and SPSS software were used for data analysis. The results of path analysis showed that only the domains of disturbed constraints of 0.18 and other areas of orientation of 0.14 have a positive effect in explaining the variance of alexithymia (p
خلاصه ماشینی:
Predicting Alexithymia Based on Early Maladaptive Schemas and Emotional Expressions with the Mediating Role of Cognitive Flexibility in Patients with Chronic Pain Leily Vakilian PhD student, Islamic Azad University, Tonekabon Branch, Iran.
based on early maladaptive schemas and emotional expressiveness with the role of mediating cognitive flexibility in patients with chronic pain.
14 have a positive effect in explaining the variance of alexithymia (p Keywords: alexithymia, early maladaptive schemas, emotional expression, cognitive flexibility, patients with chronic pain.
18 طرحوارۀ ناسازگار اولیه وجود دارد که به 5 حوزه تقسیم میشوند که هریک از این پنج حوزه که شامل رهاشدگی و طرد (Disconnection & Regection)، خودگردانی و عملکرد مختل (Impaired autonomy and performance)، محدودیتهای مختل (Impaired limits)، دیگر جهتمندی (Other-directedness)، گوش به زنگی بیش از حد (Over vigilance and inhibition) و بازداری (Suppression) هستند جزء مهمی از نیازهای عاطفی افراد را نشان میدهند که در کودکی برآورده نشدهاند (Voderholzer, Schwartz, Thiel, Kuelz, Hartmann & Scheidt, 2013).
به نظر میرسد میزان انعطافپذیری شناختی (Cognitive flexibility) به عنوان توانایی منسجم کردن اطلاعات و مفاهیم از پیش آموخته شده، برای ارائۀ راهحلهای جدید برای مشکلات جدید تعریف شده است (Rhodes & Rozell, 2017) که میتواند در میزان مقابله با درد در افراد مرتبط باشد.
با توجه به مباحث مطرح شده هدف پژوهش حاضر پاسخگویی به این سؤال است که آیا ناگويي هيجاني بر اساس طرحوارههاى ناسازگار اوليه و ابرازگرى هيجانى با نقش ميانجيگري انعطافپذيري شناختي در بيماران مبتلا به درد مزمن قابل پيشبينى است؟ برای بررسی سؤال ذکر شده فرضیات سهگانۀ زیر طرح شد: 1.