چکیده:
هدف: از پژوهش حاضر بررسی علل تأخیر در ازدواج و رابطه آن با خودشناسی، بههوشیاری و سلامت روان در دانشجویان مجرد بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری را دانشجویان مجرد بالای 30 سال دانشگاههای تهران تشکیل می دادند که نمونهای به حجم 537 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامههای تأخیر در ازدواج، خودشناسی انسجامی، بههوشیاری و فهرست نشانگان هاپکینز پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که علل اقتصادی، علل تحصیلی و علل فرهنگی – اجتماعی با تأخیر در ازدواج جوانان رابطه مثبت معناداری دارد. بههوشیاری و اضطراب با علل اقتصادی، علل تحصیلی و علل فرهنگی – اجتماعی رابطه مثبت معناداری به دست آمد. افسردگی و جسمانی سازی با به هوشیاری رابطه مثبت و با خودشناسی انسجامی رابطه منفی معناداری دارد. حساسیت بین فردی نیز با علل اقتصادی رابطه منفی و با خودشناسی انسجامی رابطه مثبت دارد. علل تحصیلی توانست تنها حساسیت بین فردی (002/0=P) را پیشبینی نماید و علل فرهنگی – اجتماعی نیز قادر به پیشبینی خودشناسی انسجامی (03/0P=)، بههوشیاری (02/0P=) و حساسیت بین فردی (02/0P=) میباشد. بین علل اقتصادی (17/2t=)، علل تحصیلی (52/3 t=) و علل فرهنگی – اجتماعی (76/2 t=) دانشجویان دختر و پسر مجرد تفاوت معناداری به دست آمد. همچنین بین بهوشیاری (08/3t=)، اضطراب (86/1 t=) و وسواس (83/1t=) در دانشجویان دختر و پسر مجرد تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بههوشیاری بودن فرد نسبت به تواناییها و خواستهها و انتظاراتش در خودشناسی او در جهت انتخاب صحیح شریک زندگیاش تأثیرگذار است و از طرفی بههوشیاری بودن بر سلامت روان او میتواند تأثیر گذارد.
The purpose of this study was investigated the reasons of the delay in marriage and its relationship with self-knowledge, mindfulness and mental health in the single students.
Design/methodology/approach
This was a descriptive study. The statistical society was all over 30 years old Tehran University students. Five hundred and thirty-seven people were selected and invited to answer the delay in marriage questionnaire, self-knowledge, mindfulness questionnaire and Hopkins’s List syndrome.
Finding
The results showed that the economic factors, the causes of educational and sociocultural factors had positive significant relationship with delay marriage. Also mindfulness and anxiety had positive significant relationship with economy, education and, socio-cultural factors. Depression and somatization had negative significant relationship with mindfulness. Interpersonal sensitivity also had negative statistical relationship with economic factors and selfknowledge. Education causes predicted only interpersonal sensitivity (P=0/02); socio-cultural factors able to predicted self-knowledge (P=0/03), mindfulness (P=0/02) and interpersonal sensitivity (P =0/02). Economic reasons (t=2/17), educational causes (t=3/52) and socio-cultural factors (t=2/76) in unmarried male and female students were significantly different. Between mindfulness (t =3/08), anxiety (t =1/86) and obsession (t =1/83) there was a significant difference in male and female students were single.
خلاصه ماشینی:
روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري را دانشجويان مجرد بالاي ٣٠ سال دانشگاههاي تهران تشکيل ميدادند که نمونه اي به حجم ٥٣٧ نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به پرسشنامه هاي تأخير در ازدواج، خودشناسي انسجامي، به هوشياري و فهرست نشانگان هاپکينز پاسخ دادند.
تأثير خودشناسي بر انطباق و خود نظم دهي اشخاص و نقش آن بر بروز رفتار (و از جمله رفتارهاي 1 Mindfulness 2 Integrative Self-Knowledge 3 Ghorbani, Bing, Watson, Davison & LeBreton سلامت ) نيز توجه به اين متغير روانشناختي را بر ميانگيزد (زرندي، لالانسقي و رمضاني، ١٣٩٠).
شواهد پژوهشي 1 Hargis 2 KabatZinn 3 Arch & Craske 4 Confirmatory factor analysis 5 Ma & Teasdale 6 Shapiro, Astin, Bishop & Cordova گواهي ميدهند که آگاهي از تماميت تجربه ي آني، ما را نسبت به دنياي درون ذهني، بيدار و با زندگي در آميخته تر ميکند.
در همين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تأخير در ازدواج با خودشناسي، به - هوشياري و سلامت روان در دانشجويان مجرد بالاي ٣٠ سال انجام شده است .
1 Milliken, Martins & Morgan 2 Siegel, Post, Brockner, Fishman & Garden با توجه به آنچه بيان شد و نتايجي که در اين خصوص بدان اشاره شد، ميتوان گفت بين تأخير ازدواج در جوانان با متغيرهاي علل اقتصادي، تحصيلي و فرهنگي – اجتماعي و از طرفي با سلامت روان به طورکلي و با اضطراب، افسردگي و حساسيت بين فردي به طور اخص رابطه وجود دارد و مي توان دريافت که مسئله ازدواج جوانان موضوعي نظاممند بوده و تحت تأثير عوامل اجتماعي، فردي و خانواده قابل تبيين است .