چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سرمایه روانشناختی نوجوانان شهر تهران در سال 1397 بود.
روش: روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی آزمودنیها بود. جامعه آماری شامل کلیهی دانشآموز دختر مقطع اول متوسطه بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی مرحلهای تعداد 30 نفراز دانشآموزان در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای آموزش مهارتهای زندگی دیدند و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) استفاده شد. به منظور سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار این ضریب برای پرسشنامه بالای 0. 7 بهدست آمد. همچنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه به تایید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت.
یافتهها: نتایج آزمون فرضیه پژوهش نشان داد آموزش مهارتهای زندگی، 7/19 درصد در تبیین خودکارآمدی، 2/23 درصد در تبیین امیدواری و 1/17 درصد در تبیین تاب آوری گروه آزمایش نقش داشته است. اما در خوش بینی گروه آزمایش موثر نبوده است (904/0=P).
نتیجهگیری: نتایج کلی حاکی از آن بود آموزش مهارتهای زندگی بر سرمایه روان شناختی نوجوانان موثر بوده است.
Purpose: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Psychological capital of adolescents of Tehran in 2018. Methodology: The method used in this study was applied in terms of purpose and in terms of data collection, a quasi-experimental design with pretest-posttest design with control group and random sampling. The statistical population consisted of all high school students. Using a stage random sampling method, 30 students in both experimental and control groups (15 people) and control (15 people) were considered as sample size. The experimental group received 10 sessions of 90 minutes of life skills training, and the control group did not receive any treatment. In order to collect information, Psychological capital Luthanz inventory (2007) were used. To assess the reliability of the questionnaire, Cronbach's alpha coefficient was used and the coefficient for each questionnaire was higher than 0.7. Content validity was also used to assess the validity of the questionnaire, which was approved by the relevant experts. Data analysis was performed using SPSS software in two sections: descriptive and inferential (covariance analysis). Findings: The results of the research hypothesis test showed that life skills training, 19.7% in self-efficacy, 23.2% in hope explanation and 17.1% in explaining the resilience of the experimental group played a role. But in the optimism of the experimental group, it was not effective (P = 0.904). Conclusion: The overall results indicated that life skills training on psychological capital of adolescents was effective.
خلاصه ماشینی:
واژگان کليدي: آموزش مهارت هاي زندگي، سرمايه روانشناختي، نوجوانان ١ کارشناسي ارشد مشاوره و راهنمايي، دانشگاه آزاد اسلامي تهران غرب ، تهران ، ايران ٢ استاديار عضو هيت علمي روانشناسي دانشگاه آزاد اسلامي شهر قدس ، تهران ، ايران مقدمه از دوره هاي پراهميت زندگي انسان که خود از دوره هاي آموزشي محسوب شده و در تربيت فرزند و شکل گيري شخصيت و چارچوب خصوصيتي آنها جايگاه ويژه اي دارد و همواره دانشمندان علم روان شناسي بر اهميت اين دوره تاکيد کرده اند، دوره نوجواني است (قنبرپور گنجاري، ١٣٩٧).
تاب آوري، طبقه اي از پديده هايي که با الگويي از انطباق پذيري مثبت در زمينه مشکلات و مخاطرات قابل ملاحظه ، مشخص شده است (ماستن و 1 - Hwang 2 - Alessandri, Consiglio, Luthans & Borgogni 3 - Newman, Nielsen, Smyth & Hirst 4 - van Wyk 5 - Çavuş & Gökçen 6 - You 7 - Bitmiş & Ergeneli 8 - Lee & Chu 9 - Seligman رايت ، ٢٠١٠).
مطالعات بسياري در مورد تاثير برنامه آموزش مهارت هاي زندگي بر ابعاد مختلف سرمايه روانشناختي انجام گرفته و نتايج نشان داده است که آموزش اين مهارت ها سبب بهبود خودکارآمدي، تاب آوري، اميد و خوش بيني شده است (متقي، رضايي و اکبري، ١٣٩٧).
همچنين رايان و شين ٦(٢٠١٤)، پژوهشي با عنوان تاثير آموزش مهارت هاي اجتماعي بر سازگاري اجتماعي، به اين نتيجه رسيدند که آموزش مهارت هاي 1 - Buckley & Schneider 2 - Bandura 3 - Horstmanshof, Punch & Creed 4 - Okech & Role 5 - Dhingra & Chauhan 6 - Ryan & Shin زندگي، سازگاري اجتماعي کودکان را بيشتر کرده است .