چکیده:
جایگاه سیاسی هر کس در جامعه گویای تکلیف و حقوق سیاسی اوست. امام خمینی رحمه الله اسلام را دینی به تمامی سیاسی معرفی میکرد و مشارکت سیاسی را امری هدایتبخش و بالاتر از یک حق و به عنوان تکلیفی دینی بر عهدۀ همگان چه زن و چه مرد میدانست. از دیدگاه وی هدف نهایی انسان، رسیدن به درجة کمال و نزدیکی به خداست. بنابراین جایگاه سیاسی زن را نیز در راستای همین هدف تعریف کرد.
در مقام تحقق این جایگاه در طول دوره رهبری انقلاب اسلامی و پس از عمر بابرکت خود با وصیتنامۀ سیاسی- دینی، آحاد مردم مسلمان اعم از زن و مرد را به مشارکت در پاسداری از اسلام، استقلال، و مبارزه با استکبار و... دعوت کرد. زنان ایرانی نیز با پیروی از آن رهبر بزرگ در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به ایفای تکلیف دینی پرداخته و جایگاه والایی را در حقوق سیاسی برای خود احرازکردند.
خلاصه ماشینی:
زنان ایرانی نیز با پیروی از آن رهبر بزرگ در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به ایفای تکلیف دینی پرداخته و جایگاه والایی را در حقوق سیاسی برای خود احرازکردند.
اما از دیدگاه امام خمینی(، به عنوان دانشمند و صاحبنظر و حاکم و بنیانگذار حکومت اسلامی، سیاست تعریفی مبتنی بر ماهیت سیاسی اسلام دارد؛ همانطور که رسالت دین اسلام هدایت فردی و اجتماعی است، سیاست هم باید در مسیر این رسالت باشد.
بنابراين زن بنابر فطرت خود بايد دين یکتاپرستی را بپذیرد و از حقوق و شأن سیاسی برخوردار شود و امام خمینی( با همین نظر به دین، دربارة حقوق و تكاليف سياسي زنان فرمود: «خانمها حق دارند در سياست دخالت كنند و تكليفشان اين است» (مؤسسة نشر و تنظیم آثار امام خمینی(، 1375، ص45) با دقت در اين فراز درمييابيم كه از نظر ايشان دخالت در سياست، هم حق زن است هم تكليف او.
امام خميني( در واقع تبيینكنندة معارف قرآن و سنت است و ديدگاههای ايشان بريده از اين دو منبع و شخصي نيست؛ بنابراین، ایشان، در حقیقت سابقة هزار و چهارصد سالة حقوق سياسي زنان را در مكتب اسلام اثبات ميكنند.
. به دلیل این فرهنگ سیاسی اجتماعی، جنبشهاي سياسي بسیاری به وسیلة زنان در ادوار تاريخ اسلام و ايران شکل گرفته که برآمده از همین احساس تکلیف بوده است، مانند: تحصن در اعتراض به فعالیتهای گریبایدوف (مهدوي، 1369، ص239)، حمایت از حکم میرزای شیرازی در واقعة رژی، تحصن در مسجد گوهر شاد در اعتراض به کشف حجاب و...
ترسيم جایگاه سياسي زنان چنان که در تعریف سیاست بیان شد امام خميني( ماهیتی هدایتی برای سیاست قائل بود و جایگاه سیاسی زن را بر این اساس ترسیم میکرد.