چکیده:
از پایان جنگ سرد تا امروز، ما با یک نظام بینالملل در حال گذار (شکلگیری) مواجه بودهایم، منطقه خاورمیانه و غرب آسیا نیز از این قاعده مستثنی نیست. منطقهگرایی، شیعهگرایی و نظامیگری رویکرد ایدئولوژیکی ـ امنیتی ایران بهحساب نمیآیند؛ اما میتوانند تحتتأثیر این رویکرد در مقطع زمانی خاصی، راهبرد سیاست خارجی ایران را در راستای تبدیلشدن به هژمون منطقهای تبیین نمایند. تلاش ایران برای افزایش نقش منطقهای، بیشتر با هدف افزایش امنیت نسبی و قدرت نرم این کشور صورت میگیرد (رئالیسم تدافعی، دفاع ـ امنیت). افزایش ثروت کشورها آنها را به افزایش توان نظامی و سپس روحیه ماجراجویی میکشاند (رئالیسم تهاجمی، تهاجم ـ قدرت). نگارنده با روش کیفی و رویکرد توصیفی ـ تحلیلی درصدد پاسخ به سؤال و اثبات فرضیه خود ازطریق دادههای مورد بحث خواهد بود. سیاست بینالمللگرایی تهاجمی آمریکا بعد از یازدهم سپتامبر 2001 تاکنون رویکرد ایدئولوژیکی ـ امنیتی جمهوری اسلامی را چگونه متأثر از خود ساخته است؟ بینالمللگرایی تهاجمی آمریکا در خاورمیانه در سایه (ایده نظم نوین جهانی) بعد از یازدهم سپتامبر تاکنون، رویکرد ایدئولوژیکی ـ امنیتی ایران را بهسمت قدرت نرم (منطقهگرایی، شیعهگرایی و نظامیگری) با چرخش از سیاست دفاع ـ امنیت بهسمت سیاست تهاجم ـ قدرت و بالعکس، براساس فرصتهای پیشآمده سوق داده است. هدف از این پژوهش، بررسی سیاست خارجی ایران در مقابل بینالمللگرایی تهاجمی ایالات متحده در بازه زمانی مورد بحث میباشد.
Since the end of the Cold War until today, we have faced an international system in transition (formation), the Middle East region is no exception to this rule. Regionalism, Shiism and militarism are not the ideological-security approach of Iran. But under the influence of this approach, at a certain point in time, they can explain Iran's foreign policy strategy in order to become a regional hegemon. Iran's efforts to increase its regional role are further aimed at increasing relative security (defensive realism, defense-security). Increasing the wealth of countries leads them to increase military power and then the spirit of adventure (aggressive realism, aggression - power). The author will use a qualitative method and a descriptive-analytical approach to answer the question and prove his hypothesis through the data under discussion. How has US policy of aggressive internationalism since eleven sephtamber affected the ideological-security approach of the Islamic Republic so far? US aggressive internationalism in the Middle East in the shadow of (the idea of a new world order) after eleven sephtamber has so far shifted Iran's ideological-security approach to (regionalism-Shiism-militarism) by shifting from defense-security policy to aggression policy. The aim of this research is to examine Iran's foreign policy against the aggressive US internationalism in the period under discussion.