چکیده:
در اکثر کشورهای جهان زندان به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای دفاع اجتماعی در مقابل پدیده بزهکاری، به حساب می آید. مجازات زندان و حبس به عنوان یکی از مجازات های اصلی در قوانین کیفری پذیرفته شده است . زندان که همواره به عنوان یکی از شیوه های پیشگیری از جرم و مجازات مجرمین در طول تاریخ مورد استفاده جوامع بشری واقع شده ، تغییر و تحولات بسیاری را تجربه کرده است . در این سیر تاریخی شاهد توسعه روزافزون استفاده از زندان در کشورهای مختلف هستیم . مهم ترین دلایلی که توسل به مجازات زندان را توجیه کرده است ، بازدارندگی ، عبرت انگیزی و اصلاح کننده بودن زندان است .
روش : پژوهش حاضر از نظر هدف ، کاربردی است و مطالب آن به روش کتابخانه ای با استفاده از منابع تالیفی، کتاب ها و مقالات تالیفی و ترجمه ای تحلیل و تدوین گردیده است .
خلاصه ماشینی:
زندان که همواره به عنوان يکي از شيوه هاي پيشگيري از جرم و مجازات مجرمين در طول تاريخ مورد استفاده جوامع بشري واقع شده ، تغيير و تحولات بسياري را تجربه کرده است .
» در آئين نامه قانوني و مقررات اجرايي سازمان زندان ها مصوب ١٣٧٢، زندان محلي ناميده ميشد که در آن متهمان و محکومان با قرار يا حکم کتبي مقام قضايي موقتاً يا براي مدت معين يا به طور دائم به منظور اصلاح و تربيت و درمان نارساييها و بيماريهاي اجتماعي و تحمل کيفر نگهداري ميشوند.
در سال ٨١٧ ميلادي در مجمع روحانيون مسيحي در روم مقررات مربوط به اداره ي زندان ها تصويب و تأييد شد و مقرّر شد که زندان ها بايد جنبه ي اصلاحي و تربيتي داشته باشند و براي نيل به اين اهداف زندانيان بايد به روش هاي انفرادي نگهداري شده و به آنان کاردستي آموخته شود.
در سال ١٧٠٣ در روم به امر پاپ کلمان XI، زندان تربيتي جوانان به روش انفرادي به نام «سن ميشل » بنا و اين جمله در سر آن حک شده است : تنبيه بزهکاران با مجازات بيفايده است ، بايستي با روش خاص آنها را تربيت کرد.
علاوه بر اين ها لازم است که هر مجارات آن طور اجراء شود که براي ديگران درس عبرتي باشد و موجب پيشگيري از وقوع جرم باشد و مجازات بايد کمک کند، تا جرمي که به وقوع پيوسته است ديگر بار نه توسط خود مجرم و نه توسط ساير شهروندان تکرار نشود.