چکیده:
چالش بین درمانگر و مراجعان مذهبی در روانشناسی مسألهای کاملاً جدی است که بهجهت اختلاف در بینش و نحوه نگاه به خداوند، انسان و جهان بین درمانگر و مراجع بهوجودمیآید. دیدگاه ناباورانه درمانگر به مسائل معنوی و حقایق مذهبی، حجاب ضخیمی از بیاعتمادی را در بین او و مراجعان مذهبی میگستراند که روند درمان را تحتتأثیر قرارمیدهد. روانشناسی فردی آدلر از جمله مکاتب مهم در روانشناسی است که به دیدگاه معنوی و مذهبی مراجعان اهمیتمیدهد. در روانشناسی آدلری، همت و اراده، همنوع انسانی، عشق و محبت و برخی شاخصههای دیگر وجوددارد. همین مفاهیم در عرفان اسلامی از ترقی و ساحت وجودی خاصی برخوردار است. این زمینه مشترک بین روانشناسی فردی آدلر و عرفان اسلامی مسئله قابلتوجهی است که ضرورت پژوهش در تقارب محتوایی آموزههای روانشناسی و عرفان اسلامی را ایجابمیکند. پژوهش حاضر که به روش تحلیلی- توصیفی سرانجام یافتهاست؛ دستاوردش استخراج پارهای افکار مرکزی در دو ساحت روانشناسی آدلری و عرفان اسلامی بودهاست. وجود چنین مباحثی ظرفیت عرفان اسلامی را در ساحت درمانگری بهخوبی نشانمیدهد.
The challenge between the therapist and religious clients in psychology is a serious issue that arises due to differences in the vision and the way of looking at God, man, and the world between the therapist and the client. The therapist's unbelievable view of spiritual issues and religious truths spreads a thick veil of mistrust between him and his religious clients, which influences the healing process. Adler's psychology is one of the important schools in psychology that pays attention to the spiritual and religious views of clients. Benchmarks of Adlerian psychology are will, human kindness, love, etc. These concepts have a special development and existential field in Islamic mysticism. Such a common ground between Adler's psychology and Islamic mysticism is a significant issue that necessitates research into the content convergence of the teachings of Islamic psychology and mysticism. The present study, which has been done in the analytical-descriptive method extracts some central ideas in the two fields of Adlerian psychology and Islamic mysticism. The existence of such discussions shows the capacity of Islamic mysticism in the field of healing.
خلاصه ماشینی:
تقارب محتوایی آموزههای عرفان اسلامی و روانشناسی فردی آدلر محمدرضا فریدونی 1 سیدمیثم موسویان 2 چکیده چالش بین درمانگر و مراجعان مذهبی در روانشناسی مسألهای کاملاً جدی است که بهجهت اختلاف در بینش و نحوه نگاه به خداوند، انسان و جهان بین درمانگر و مراجع بهوجودمیآید.
ازآنجایی که مدل آدلریها گرایش مثبتی نسبت به مراجعين مذهبی دارد، بسیاری از نگرانیهای ذکرشده، هرچند بهنظرمیرسد تا حدود زیادی برطرف شدهاست، ولی پارهای از این مسائل همچنان باقی است لذا بهنظرمیرسد ضروری است که یک مکتب درمانگری با تکیه بر عرفان و معنویت Richard E.
Watts Manaster Corsini mosak ansbacher bergin payne Richrd اسلامی که ریشه در معارف اسلامی بهویژه معارف اهل بیت (ع) داشتهباشد در این عرصه ظهورنماید تا لطائف حکمی و معرفتی و حقایق وحیانی را که از یک نفسالامر و واقعیتی ثابت برخوردار است در بیان و بنیان اهل عصمت و طهارت ارائهدهد.
interative power individual همنوع انسانی شاید قويترين زمينه مشترک بين عرفان اسلامی و روانشناسی آدلر ، ديدگاه مشابه هر دو به جنبههای اجتماعی است.
اگر در روانشناسی فردی آدلر به تمامی مراجعان باید محبتورزید و با همه یکسان برخوردنمود، در عرفان اسلامی محبت فراتر از این است و تمامی موجودات عالم از صغیر و کبیر را دربرمیگیرد.
ازآنجاکه عارف آفرینش را براساس محبت حق تعالی به خودش تفسیرمیکند و عالم و آدم را ثمره محبت حق به اسما و صفات خویش تلقیمیکند لذا عارفان نوع نگاهشان به عالم و آدم نگاه محبتی است، به این معنا که آدمی خود جلوه اسماء و صفات حق بلکه اعظم جلوات حق است و مجلای کمالات حق، پس نمیتوان به حق نگریست و آنگاه تجلیات او را ندید یا محبّت حق را به دل داشت و عاشق جلوات او نشد.