خلاصه ماشینی:
"هم ازاینرو چاپ میزگردی که به بحث "فقر معنا"میپردازد و یکی از اعضای شرکتکننده نیز"سید احمد فردید"است حتما خواندنی است و میتواند کمک شایان توجهی باشد به شناخت ما از این متفکر معاصر (به تصویر صفحه مراجعه شود) میبدی:سلام،اجازه بدهید که ارادتمند باز هم در خدمت شما باشد، هفتههای گذشته صحبت از فقر معنا بود و اینکه فقر معنا گریبانگیر نه ما بلکه بسیاری از جوامع بشری شده است،جوامع هراندازه که پیرفتهتر شوند به همان نسبت در قلمرو معنا پسرفتهتر و واماندهتر میشوند.
آقای دکتر بدیعزاده ایشان هم حرفهایی در قلمروی معنا و معنویت دارند و این فرصتی است در اختیار همهء آقایان تا بحث را در زمینهء فقر معنا دنبال کنند؛آقای کمسایی نظر شما چیست؟ کسمایی:من عقیده ندارم که ما دچار فقر معنا هستیم،ما تا زمانی که قرآن را داریم،تا زمانی که حافظ و مثنوی را داریم،نه تنها فاقد معنا نیستیم بلکه غنی از معنائیم.
عربی این کلمه میشود قارعه(حالا به قرآن مراجعه کنید)قارعه مادر عصر قارعهایم"القارعه"میبدی:یعنی چه استاد؟ فردید:یعنی اینکه این تاریخ دو هزار سالهء بشر دارد به پایان میرسد و ممکن است وحشتناک هم باشد برای برگشتش که دوباره برود به پسفردا.
انسان وقتی که با غفلت تاموتمام،بدون اینکه مطالعهء کافی کرده باشد، بدون اینکه اصلا پرسشی فلسفی از فلسفه شرق و غرب کرده باشد یک مشت الفاظ بخواهد معنویت را برگرداند،این درست مثل طبیبی است که نسخهء نادرست بدهد این بشری را که میخواهد خونخواری کند چرا خلقش میکنی؟ خداوند میگوید؟تو نمیدانی؛چون او مظهر اسماء است."