چکیده:
با توجه به اهمیت پذیرش دستورات صادره توسط کارکنان برای سازمانهای آینده، تحقیقحاضر با هدف طراحی مدل پویای پیشبینی میزان پذیرش دستورات توسط کارکنان انجامشده است. در این پژوهش به منظور شناسایی روابط بین متغیرها از مصاحبه عمیق با 19نفر از خبرگان استفاده شده است. تحقیق حاضر از نوع آمیخته، تبیینی و کاربردی توسعه - -ای است. جهت ارائه مدل تحقیق از روش سیستم پویا و نرم افزار ونسیم استفاده گردیدهاست. نتیجه تحقیق ارائه مدل پویای پیشبینی میزان پذیرش دستورات توسط کارکناناست که به مدیران و فرماندهان کمک میکند تا پس از شناسایی سطح پذیرش مورد نیازکارکنان خود، از سیستم پویای ارائه شده برای تنظیم ابعاد سیستم و بدست آوردن سطحمطلوب پذیرش کارکنان بهرهبرداری نمایند. مقایسهی سناریوهای مختلف تحقیق نشاندهنده آن است که مهمترین عامل موثر بر پذیرش دستور توسط کارکنان، مقبولیتدستوردهنده است و سایر مولفهها شامل: ارتقاء سطح اقدامات مدیریت منابع انسانی، قابلیتدستور گیرنده، ویژگی های دستور و عوامل زمینه ای به ترتیب در اولویت های بعدی قراردارند.
خلاصه ماشینی:
مقايسه ي سناريوهاي مختلف تحقيق نشان دهنده آن است که مهمترين عامل موثر بر پذيرش دستور توسط کارکنان ، مقبوليت دستوردهنده است و ساير مولفه ها شامل : ارتقاء سطح اقدامات مديريت منابع انساني ، قابليت دستور گيرنده ، ويژگي هاي دستور و عوامل زمينه اي به ترتيب در اولويت هاي بعدي قرار دارند.
با توجه به متغيرهاي شناسايي شده ي موثر بر توسعه منطقه پذيرش پنج سناريو به منظور پيش بيني پذيرش دستور توسط کارکنان به شرح زير ارائه گرديده است : سناريو اول ، ارتقاء سطح اقدامات مديريت منابع انساني: در اين سناريو ميزان پذيرش کارکنان از طريق ارتقاء سطح اقدامات مديريت منابع انساني مد نظر ميباشد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) نمودار (٨) ارتقاء ميزان پذيرش دستورات توسط کارکنان تحت سناريوهاي مختلف همان گونه که در نمودار (٨) مشاهده مي گردد، ارتقاء سطح مقبوليت دستور دهنده بيشترين تاثير را بر پذيرش دستورات دارد و سناريوهايهاي بعدي شامل ارتقاء سطح اقدامات مديريت منابع انساني ، قابليت دستور گيرنده ، ويژگي هاي دستور و عوامل زمينه اي به ترتيب در اولويت هاي بعدي قرار دارند.
نتيجه گيري و پيشنهادها برابر يافته هاي تحقيق در مقايسه سناريوهاي مختلف مشاهده ميگردد که از بين سناريوهاي مختلف ارتقاء سطح مقبوليت دستور دهنده بيشترين تاثير را بر ارتقاء ميزان پذيرش دستورات توسط کارکنان دارد و ساير عوامل شامل ارتقاء سطح اقدامات مديريت منابع انساني، ويژگيهاي دستور گيرنده ، ويژگيهاي دستور و عوامل زمينه اي به ترتيب در اولويت هاي بعدي قرار دارند.
International Journal of Economics, Management and Accounting, 19 (2): pp.