خوف و رجاء

"بچه‌های ما در عرصه سینما قابلیت‌هایی پیدا کرده‌اند که می‌توانند حرفی‌ برای گرفتن داشته باشند و اگر این جریان تقویت بشود می‌تواند آن را مقهوریت ممتد فرهنگی ما را کات کند و به یک جریان قاهر تبدیل شود. اگر شیعی یا ملی یا جهانی‌ یا انسانی یا به هر نحوی فکر کنیم قاعدتا نباید برای یازدهمی‌ امکانات دولتی در اختیار او قرار بگیرد؛ولی می‌گیرد!تا وقتی با چنین سیستمی مواجه باشید،دیگر این انگیزه برایتان پیدا می‌شود که بروید نظریه‌پردازی کنید؟ -هاشم‌زاده:امیدواری بنده امیدواری صرفا نظری نیست. این سه مدیر ارشد نظام،در طول 24 سال عهده‌دار بالاترین‌ رده‌های مسئولیت بودند و خودشان هم آدمهایی فرهنگی به شمار می‌آمدند، اما بدون تعارف باید عرض کنم که عرصه فرهنگ ما هیچ ابتکار عمل یا رشد قابل اعتنایی نداشته‌ایم. یعنی بنده بیمناکم که‌ ایشان مثل روزنامه همشهری عمل می‌کند یا مثل مدیریت فرهنگی شهرداری؟ آیا وضعیت فرهنگی سال 84 را موردنظر و مبنای کار قرار می‌دهد و برنامه‌ریزی‌ فرهنگی می‌کند یا همان عوام‌زدگی را در مدیریت‌ها و سیاست‌گذاری‌ها اعمال‌ می‌کند؟به‌هرحال می‌دانید که بودجه دست دولت است و امکانات زیادی‌ دارد. حالا باتوجه به این تمرکز قدرت و این دایره وسیع اختیارات باید پرسید آقای احمدی‌نژاد چه تعریفی از سال 84 دارد؟چگونه می‌خواهد کارها را سامان‌بندی کند؟و چه برنامه‌ای را تا سال 88 می‌خواهد پیش ببرد؟چقدرمی‌خواهد تعریف امروز خود را در هر مقطع روزآمد کند؟یعنی چقدرمی‌خواهد خودش را در نسبت با روزگار پیدا کند و تعاریف خود را از فرهنگ امروز ارائه دهد؟آنچه تابه‌حال بر زبان ایشان جاری شده و شعار داده شده،به‌طورکلی امید را تداعی می‌کند."