چکیده:
یکی از حلقه های آموزش در ایران مکتب خانه است. متون مکتب خانه ای، خود، گونه ای خاص از ادبیات است که «ادبیات مکتب خانه» نامیده می شود و شامل قصه های عامیانه ای است که بر مبنای ادبیات شفاهی بوده، بعدها به صورت مکتوب در آمده و در مکتب خانه ها به آموزش داده می شد. مسئلۀ اصلی در این پژوهش که به روش مطالعۀ کتابخانه ای و بر اساس رویکرد توصیفی- تحلیلی صورت گرفته، بررسی نحوۀ شکل گیری، تکوین و بیان جنبه های غنایی سیمای زن در ادبیات مکتب خانه ای در دورۀ قاجار می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که پر بسامدترین جنبۀ غنایی سیمای زن ستایش زیبایی های جسمانی اوست. عشق نیز اصلی ترین درون مایۀ غنایی می باشد. توبه، مرثیه سرایی، تفاخر، عشوه گری، شادخواری و نفرین از جنبه هایی هستند که با بسامد کم تر، سیمای غنایی زن را تشکیل می دهند.
One of the ways to access popular literature in Iran is home based literatureOral literature, written and taught to old school studentsWas given. Because woman is one of the most important subjects of literature and art throughout the universeIt is important to examine the richness of female simplicity in home schooling.Be it.The purpose of this study is to conduct a library study based on a descriptive-analytical approachThe purpose of this study is to investigate the richness of female simplicity in home school literature.On thisThe basis of the 27 home-school tales in which female enrichment is evident, as a communityStatistically selected and studied.The research findings show that feathersThe most frequently enriched aspect of female simplicity in home school literature is her praise of physical beauty.Love is also the main theme of the richness of the female character in the romantic poems.Repentance, reignNarration, hypocrisy, cowardice, cheerfulness and cursing are aspects that are less frequent.Woman's riches make up.Key
خلاصه ماشینی:
اگرچه در این مقالات به جایگاه زن در ادبیـات غنـایی کـه زبـان احساسـات و عواطف بشری است و ادبیات مکتب خانه ، از آن جهت که انعکاس دهنـدة باورهـا، سـنن و اعتقادات مردم در جوامع انسانی است ، اشاره شده است ؛ اما به موضوع مهـم و اساسـی ایـن مقاله ، که همان پرداختن به چگونگی تکوین و شکل گیری و بیان جنبه های غنـایی سـیمای زن در قصه های عامیانۀ مکتب خانه ای، به طور اخص است ، پرداخته نشده است .
او نیـز مََثـلِ اعـلای زیبـایی(خوش انـدام ، سپید ساق و سیه زلف ) و دلبری است : ســرو قـــد، سـیم سـاق ، مشــک فـــام کــه ز حسـن دلبـــری، بـــودی تمـــام (همان ، عروسی تاجماه ، ص ٤٩٦) در بسیاری از این قصه های عامیانه ، معشوقکان آن قدر زیباینـد کـه بـه مـاه و خورشـید تشبیه شده اند : خالـه قـورباغــه یکــی در جــوی شــاه بـد نشستـه بـر ســریرش ، همچــو مــاه (همـان ، خالـه قورباغه ، ص ٣٠٦) در برخی از این داستان ها توصیف های اغراق گونه جلب توجه میکند، مثلاً در «جبرئیـل جولا» که داستان بافنده ای است که صندوق پرنده ای به دست میآورد و دختر پادشـاه عمـان را فریب میدهد.