چکیده:
با توجه به موقعیت ممتاز منطقه 12 تهران در میان سایر مناطق شهر که به دلیل وجود بازار سنتی در آن است، در این مقاله سعی شده است تا شناختی از تکدیگری در این منطقه از تهران با نگاهی خاص به جنبههای اقتصادی موضوع صورت گیرد. روش تحقیق از نوع پیمایشی بوده، دادهها به روش میدانی و با ابزار پرسشنامه جمعآوری میشوند و تفسیر یافتهها به روش تحلیل درصدهای فراوانی انجام میگردد. شواهد به دست آمده نشان میدهد که با افزایش سطح آموزش، نسبت متکدیان رو به کاهش میگذارد که خود مهر تاییدی بر تاثیر عدم برخورداری از آموزش در ایجاد این معضل اجتماعی است. علاوه بر این، فقر، بیماری و بیکاری به ترتیب به عنوان مهمترین علل موثر بر بروز تکدیگری در سطح منطقه شناخته شدند. این بررسی نشان میدهد که زنان بخش قابل توجهی از متکدیان منطقه12 تهران را تشکیل میدهند (49/50 درصد) و در مقایسه با مردان، از سهم بالاتری در گروههای سنی جوان برخوردارند که با توجه به حضور در بازار و مناطق پر رفتوآمد و پر کسبوکار، پیامد مخاطرهآمیزی را در پی خواهد داشت.
در حالی که مشخص گردید اکثر متکدیان تمایل به اشتغال با درآمد معادل تکدیگری دارند، معلوم شد که درآمد متوسط ماهانه متکدیان منطقه بسیار نزدیک به دستمزد حداقلی است که توسط دولت تعیین گردیده است. مجموعه این یافتهها، راهکارهایی را برای کنترل و تعدیل این پدیده و آسیبهای اجتماعی مترتب بر شیوع آن در سطح منطقه ارائه میدهد. مثلا افزایش حداقل دستمزد در سطحی بسیار فراتر از درآمد تکدیگری، میتواند یک راه حل سیاستی قابل اجرا باشد.
The begging is one of the social maladies. Special features of District 12 of Tehran municipality—particularly the concentration of traditional businesses in that area and also being a crowded area—lead us to choose this area for studying such a phenomenon. In this paper, the begging is studied by using the constructivist epistemology. The data is collected by questionnaire and evidence is analyzed by frequency percentage interpretation. The evidence of this study shows that women have a considerable proportion of the beggars in our sample (50.49%). This difference is larger in young beggars’ categories, and most of the young beggars are women. It is also shown that as education, level increases the percentage of beggars' number decreases. Exploring the causes of begging shows that poverty, morbidity, and unemployment are respectively the most important cause of the begging. While the results of the study imply that most of the beggars tend to work with income equivalence of the begging, the monthly average of beggars' income is close to the minimum wage proposed by the government. Accordingly, the creation of employment is the key solution for disappearance of the begging.