چکیده:
زمینه و هدف: ارتقاء بهرهوری نیروی انتظامی در قرن بیستویکم وابسته به توسعه و گسترش فناوری اطلاعات و کاربرد آن دارد. نیروی انتظامی میتواند با تشخیص ضرورت سرمایهگذاری در حوزه فناوری اطلاعات و بکارگیری مؤثر آن، با ایجاد فرصتهای بهرهوری بسیار در راستای ارتقاء امنیت عمومی جامعه اهتمام ورزد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه توسعه فناوری اطلاعات با عدم تمرکز در تصمیمگیری، بهبود فرایندهای کاری و بهرهوری سازمانی در فرماندهی انتظامی استان همدان است.
روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر گردآوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی است. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد بوده و جامعه آماری پژوهش، کارکنان نیروی انتظامی استان همدان است. دادههای جمعآوری شده با آزمون تحلیل مسیر و با استفاده از نرمافزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: یافتههای پژوهش حاکی از آن است که توسعه فناوری اطلاعات با بهبود فرایندهای کاری (39/13= t 52/0=β)، عدم تمرکز در تصمیمگیری (14/13= t 56/0=β) و بهرهوری سازمانی (81/3= t 17/0=β) رابطة مثبت و معنادار دارد. از سویی، بهبود فرایندهای کاری (58/4= t 23/0=β) وعدم تمرکز در تصمیمگیری (10/12= t 50/0 =β)، با بهرهوری سازمانی رابطه معناداری دارند و درنهایت عدم تمرکز در تصمیمگیری با بهبود فرایندهای کاری (24/9= t 36/0 =β) رابطه مستقیم و معناداری دارد.
نتایج: نتایج پژوهش نشان داد توسعه فناوری اطلاعات میتواند عدم تمرکز در تصمیمگیری را افزایش دهد و سبب بهبود فرایندهای کاری شود. ازسویی توسعه فناوری اطلاعات بهصورت مستقیم رابطه ضعیفی با افزایش بهرهوری سازمانی دارد اما بهصورت غیرمستقیم و ازطریق افزایش عدم تمرکز در تصمیمگیری و بهبود فرایندهای کاری رابطه قویتری با افزایش بهرهوری سازمانی دارا است.
خلاصه ماشینی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه توسعه فناوري اطلاعات با عدم تمرکز در تصميم گيري ، بهبود فرايندهاي کاري و بهره وري سازماني در فرماندهي انتظامي استان همدان است .
يافته ها: يافته هاي پژوهش حاکي از آن است که توسعه فناوري اطلاعات با بهبود فرايندهاي کاري (١٣/٣٩= t ٠٥٢=β)، عدم تمرکز در تصميم گيري (١٣/١٤= t ٠٥٦=β) و بهره وري سازماني (٣/٨١= t ٠١٧=β) رابطة مثبت و معنادار دارد.
رابطه توسعه فناوري اطلاعات با عدم تمرکز در تصميم گيري ، بهبود فرايندهاي کاري و بهره وري سازماني مورد مطالعه : فرماندهي انتظامي استان همدان .
ابزار جمع آوري داده ها در اين پژوهش ، پرسش نامه استاندارد بود که بخش نخست آن مربوط به مشخصات فردي ، اجتماعي و شغلي بود و بخش دوم ، ٨ پرسش توسعه فناوري اطلاعات ، ٨ پرسش عدم تمرکز در تصميم گيري ، ٨ پرسش بهبود فرايندهاي کاري و ٨ پرسش بهره وري سازماني را براساس طيف پنج امتيازي ليکرت مورد سنجش قرار مي داد.
پايايي پرسش نامه ابعاد پرسش نامه کآرلوفانبايخ مأخذ سال هر بعد مطالعة حاضر تعداد پرسش هاي ضريب آلفاي کرونباخ در توسعه فناوري اطلاعات ٠/٩٠ اسميت 2008 8 0/87 بهبود فرايندهاي کاري ٠/٩١ اسميت 2008 8 0/82 عدم تمرکز در تصميم گيري ٠/٩١ اسميت 2008 8 0/82 بهره وري سازماني ٠/٩٥ اسميت 2008 8 0/84 براي بررسي روايي نيز از روايي محتوا استفاده شد.
T-Value بر اساس يافته هاي پژوهش (جدول ٣)، توسعه فناوري اطلاعات با؛ بهبود فرايندهاي کاري (١٣/٣٩= t ٠٥٢=β)، عدم تمرکز در تصميم گيري (١٣/١٤= t ٠٥٦=β) و بهره وري سازماني (٣/٨١= t ٠١٧=β) رابطة مثبت و معنادار دارد.