چکیده:
مقاله حاضر در پی بررسی روند تدریجی پذیرش و بازشناسی معضل خشونت علیه زنان به عنوان موردی از نقض حقوقبشر در مباحث حقوقبشر بینالملل است. این نوشتار به بحث در مورد نقش چهار کنفرانس جهانی در خصوص زنان و کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان (CEDAW) در راستای جلب توجه جهانی پیرامون این معضل میپردازد. چنین اقداماتی بر سکوت موجود در خصوص معضل خشونت علیه زنان در (CEDAW) و جبران این اهمال در قالب توصیهنامه کلی شماره 19 (روند تفسیری وضع شده به وسیله کمیته منع تبعیض علیه زنان) اثرگذار بوده و همچنین پارهای از پیشرفتهای برجسته صورت گرفته در سیستم حقوقبشری سازمان ملل متحد در زمینه مبارزه با خشونت علیه زنان را آشکار میسازد. این پیشرفتها شامل اعلامیه منع خشونت علیه زنان (DEVAW)، خط فکری جنسیتمحور در مکانیزم حقوقبشر سازمان ملل متحد و انتصاب گزارشگر ویژه در خصوص خشونت علیه زنان و علل و پیامدهای آن است. ملاحظات نهایی در این نوشتار نیز شامل برخی مداقهها پیرامون تعداد کثیری از حقشرطهای ضمیمه شده به (CEDAW) که منجر به کاهش ثمربخشی کنوانسیون گردیده و عدم تمایل کشورهای عضو به دست کشیدن از این حق شرطها میباشد.
This paper seeks to capture the gradual process of acceptance and
recognition of violence against- women-issue as a human right violation
in the International human rights discourses. It discusses the role of four
World Conferences on women and the Convention on Elimination of All
forms of Discrimination against Women (CEDAW) in bringing the issue
under International spotlight. While so doing it reflects on the silence,
regarding the issue of violence against women, in CEDAW and the
compensation of this omission in the form of General Recommendation
19 (interpretive procedure established by the Committee for Elimination
of discrimination against women). It also illuminates some of the
landmark developments in the United Nations human rights system
to combat violence against women. These developments include,
inter alia, the Declaration on Elimination of Violence Against Women
(DEVAW), gender mainstreaming in the United Nations human rights
mechanism and the appointment of Special Rapporteur on violence
against women its causes and consequences. The final remarks include
some considerations about large number of reservations attached to the
CEDAW, which minimise its efficacy, and the lack of willingness of the
state parties to withdraw these reservations.
خلاصه ماشینی:
چنین اقداماتی بر سکوت موجود در خصوص معضل خشونت علیه زنان در (CEDAW) و جبران این اهمال در قالب توصیهنامه کلی شماره 19 (روند تفسیری وضع شده به وسیله کمیته منع تبعیض علیه زنان) اثرگذار بوده و همچنین پارهای از پیشرفتهای برجسته صورت گرفته در سیستم حقوقبشری سازمان ملل متحد در زمینه مبارزه با خشونت علیه زنان The Recognition of Violence against Women as a Violation of Human Rights in the United Nations System , A Research Journal of South Asian Studies، Vol. 28, No. 1, January – June 2013, pp.
کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان (که از این پس CEDAW خوانده میشود)، کمی بعد از نخستین کنفرانس جهانی زنان پا به عرصه وجود نهاد، گرچه متن اصلی آن در خصوص معضل خشونت علیه زنان سکوت کرده است.
(کلی، 2005: 481) تحلیل پیشرفتهای پیشگفته در سیستم سازمان ملل متحد پس از بررسی مختصر توسعه رو به پیشرفت حقوقبشر زنان و بازشناسی خشونت علیه زنان به عنوان نقض یکی از موارد حقوقبشری در قوانین حقوق بینالملل بشر به صورت تقریبی در دو دهه گذشته، در این بخش به قوت و ضعف این پیشرفتها پرداخته میشود.
(رزنبلام، 2012: 35و 39) به علاوه، این مسئله مورد بحث قرار گرفته است که خشونت علیه زنان موضوعی تنها مرتبط با نابرابری در رفتار نبوده و در واقع در ماهیت خود نقض حقوقبشر میباشد.
( 2011),Violence Against Women Under International Human Rights Law .
” Albany Law Review ,60The Recognition of Violence against Women as a Violation of Human Rights in the United Nations System , A Research Journal of South Asian StudiesVol. 28, No. 1, January – June 2013, pp.