چکیده:
عموم انقلابهای تأثیرگذار در جهان، پس از وقوع وارد مرحلهی دیگری به نام صدور انقلاب میشوند که بر گسترش امواج انقلاب بر جوامع دیگر تمرکز دارد؛ اما آنچه در این میان جلب توجه مینماید، ماهیت متفاوتی است که این انقلابها برای صدور پیام خویش قائل هستند. بر این اساس، نوشتار حاضر تحقیقی است که ضمن اتخاذ روش توصیفی-تحلیلی، با گردآوری اطلاعات بهصورت کتابخانهای و مطالعهی اسنادی درصدد برآمده است تا ضمن واکاوی دیدگاههای آیتالله العظمی خامنهای (مدظله العالی)، ماهیت صدور در ارتباط با انقلاب شکوهمند اسلامی ایران را مورد بازخوانی قرار دهد و از این رهگذر، به این سؤال اساسی پاسخ گوید که «صدور انقلاب در اندیشه آیتاللهالعظمی خامنهای(مدظلهالعالی) چه ماهیتی دارد؟». یافتههای این تحقیق نشان از آن دارد که در اندیشهی رهبر حکیم انقلاب اسلامی(مدظلهالعالی)، صدور انقلاب در معنا، اهداف و روشها دارای ماهیتی نرمافزارانه و فرهنگی است که در تقابل با رویکرد قهری و سختافزارانه آن قرار میگیرد.
Most of the influential revolutions in the world, after their occurrence, enter another stage called the export of the revolution, which focuses on the spread of the waves of the revolution to other societies; But what draws attention in the meantime is the different nature that these revolutions attach to their message. Accordingly, the present article is a research that, while adopting a descriptive-analytical method, by collecting information in the form of libraries and studying documents, while analyzing the views of Ayatollah Khamenei, the nature of the issue of Islamic Iran in relation to the Islamic Revolution. Read it and in this way, it answers the basic question: "What is the nature of the issuance of the revolution in the thought of Ayatollah Khamenei?"The findings of this study show that in the opinion of Ayatollah Khamenei, the export of the revolution in the meaning, goals and methods has a software and cultural nature that is opposed to its coercive and hardware approach.
خلاصه ماشینی:
ir) و پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (Irandoc)، آثار بسیاری -اعم از کتاب ، مقاله و پایان نامه - را می توان یافت ؛ برخی از این آثار، واکاوی مفهومی صـدور انقلاب در اندیشـه ی امام خمینی (ره ) را وجهه ی همت خویش قرار داده (امـام خمینی (ره )، ١٣٧٨؛ واحـدی ، ١٣٩٥؛ اطهری و زمـانی ، ١٣٩٢؛ صـــدیقی ، ١٣٩٢؛ پروانـه ، ١٣٨٨؛ فرزندی اردکانی ، ١٣٨٦) و به بیان شـباهت ها و تفاوت های آن با مکتب ها و انقلاب های دیگر جهان پرداخته اند(باقری ، ١٣٩٦؛ مزگی نژاد، ١٣٩٦؛ هراتی و دیگران ، ١٣٩٣؛ رسـولی ثانی آبادی و بیات مختاری ، ١٣٩٥).
اگرچـه «در تلقی رایج ، مفهوم انقلاب ـبا مفـاهیمی چون بینظمی، شـــور و احســـاســـات ، هرج ومرج ، کشــمکش بیقیدوبند و خشــونت ، مقارنه و ملازمه دارد؛ اما در گفتمان انقلاب اســلامی، انقلاب یک تحول بنیادی هدف دار، حرکتی ســنجیده و پیوســته ، ســرشــار از ایمان و اخلاص ، واقعیتی برآمده از احسـاس تکلیف عمومی مردم و ناظر به یک آرمان و وضـعیت مطلوب اسـت »(شـهریاری، پاییز ١٣٩٧: (ره ) ٣٧ و ٣٨) بـدین معنـا، در گفتمـان انقلاب اســـلامی کـه مراجع شـــاخص آن امـام خمینی و آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) هســتند برای مفهوم انقلاب تعریفی متمایز از تعریف این مفهوم در ادبیات رایج علمی وجود دارد.