چکیده:
دولت چین از اواخر دهة 1970 میلادی فرایند آزادسازی اقتصادی را با الگویی منحصر به خود آغاز کرد و در کمتر از نیم قرن، به رشد کمنظیری دست یافت. این آزادسازی همچنین به تدریج چهره فقر را به میزان قابل توجهی از این کشور زدود و شهروندان چینی را از کیفیت زندگی بهتری بهرهمند ساخت. این مقاله تاثیر سیاستگذاریهای مبتنی بر مدل آزادسازی اقتصادی در دولت چین را بر پایداری شاخصهای ثبات و امنیت در این کشور بررسی و میکوشد تا با رویکرد اقتصاد سیاسی با روش روندپژوهی مستند به دادههای آماری، نسبت دو مقولة آزادسازی اقتصادی و امنیت ملی را در دولت چین مورد مطالعه قرار دهد و به برآوردی از میزان پایداری امنیتی دولت این کشور در صورت تداوم تقید به الگوی آزادسازی اقتصادی دست یابد. مقاله ضمن بررسی و پایش برخی شاخصهای تاثیرگذار اقتصادی، سیاسی، نظامی و زیستمحیطی دولت چین طی چند دهه گذشته نشان میدهد که اگرچه در خلال این روندها، دولت چین در مقاطعی با چالشهای جدید امنیتی در حوزههای مختلف مواجه شده است؛ با این همه، دولتمردان چین از رهگذر آزادسازی اقتصادی طی نیم قرن گذشته توانستهاند به جز در زمینة امنیت زیستمحیطی، موفق به بهبود و پایدارسازی سایر شاخصهای امنیت ملی خود شوند. اهمیت این یافته در این نکته است که الگوی چین میتواند مورد توجه دولتها در کشورهای کمتر توسعه یافته قرار گیرد.
China's government has started the process of economic liberalization since the late 1970s with its own unique pattern. In less than half a century, China economy has gained significant growth. The liberalization also has gradually eliminated poverty in China significantly and has improved the quality of Chinese citizens' lives. This paper examines the impact of policies based on economic liberalization model in the Chinese government and seeks to study the relationship between economic liberalization and national security in China through a policy-driven research process. This article, examines some of the most influential economic, political, military, and environmental indicators of the Chinese government over the past few decades. From this point of view, as this article shows for the past half century, with the exception of the "environmental and climatic security", China Government has been able to improve and stabilize other Chinese national security indicators. The paper also emphasizes that the Chinese model can be replicated by less developed countries.
خلاصه ماشینی:
مقاله ضمن بررسي و پايش برخي شاخص هاي تاثيرگذار اقتصادي، سياسي، نظامي و زيست محيطي دولت چين طي چند دهه گذشته نشان ميدهد که اگرچه در خلال اين روندها، دولت چين در مقاطعي با چالش هاي جديد امنيتي در حوزه هاي مختلف مواجه شده است ؛ با اين همه ، دولتمردان چين از رهگذر آزادسازي اقتصادي طي نيم قرن گذشته توانسته اند به جز در زمينۀ امنيت زيست محيطي، موفق به بهبود و پايدارسازي ساير شاخص هاي امنيت ملي خود شوند.
در تکميل همين پروژة فکري، سوايني و همکارانش ( ,Sawaine, Mochizuki, Brown, Giarra, Paal, Odell, Lu ٢٠١٣ ,Ren &Palmer, ) با رويکردي آينده پژوهانه ، ابعاد مختلف توانمندي چين در قبال اتحاد نظامي آمريکا-ژاپن را در درياي چين شرقي بررسي کرده و شش سناريو محتمل پيش روي اين کشورها را براي سال ٢٠٣٠ مورد ارزيابي قرار داده است .
وي با رويکردي آينده پژوهانه ، ضمن اشاره به نياز مبرم به نفت وارداتي براي تداوم رشد اقتصاد چين ، اذعان دارد که دو عنصر نظام بانکي و سياست حمايتي دولت چين از شرکت هاي ملي نفت ١ ميتواند ايشان را به بازيگران مهم بازار جهاني نفت تبديل کرده و بدين طريق حاشيۀ امني براي تماميت اقتصادي اين کشور پديد آورده است (١١١-١٠٩ :٢٠١٤ ,Tunsjø).
Breslin, S, (2007), China and the Global Political Economy, New York, US: Palgrave Macmillan Business Dictionary, (2018), “Economic Security”, Business Dictionary, Web Finance, Inc. Retrieved from http://www.