چکیده:
کاهش صادرات صنایع دستی و واردات بیرویه صنایع دستی سایر کشورها به بازار داخلی فشارهای زیادی را بر این صنعت وارد کرده است. این پژوهش بر آن است تا با بررسی بازار فروش صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان، راهکارها و پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت فعلی ارائه دهد. این مطالعه کاربردی و میدانی بوده و با توجه به حجم جامعه، برای کسب اطلاعات پایه و مورد نیاز، سرشماری صورت گرفته و از 102 تعاونی فعال تعداد 78 پرسشنامه جمع آوری شده است.
نتایج نشان داد به ترتیب واردات بیرویه صنایع دستی سایر کشورها، وجود واسطهها و ناتوانایی فروش مستقیم آثار صنایع دستی، تبلیغات ناکافی و مسائل فرهنگی- اقتصادی مانند تغییر سلایق بازار مهمترین علل رکود بازار صنایع دستی به شمار میآیند.
Decrease in the local handicrafts exports & unregulated imports of foreign handicraft puts a lot of pressure on the domestic markets of this industry. This research intends investigate the market of handicrafts in the province of Sistan & Baluchistan & propose strategies and recommendations to improve its current status. Research method wasfield study and applied and considering the size of the population (102 active cooperatives) census was carried out and 78 questionnaires were returned.Results indicated that excessive imports of handicrafts from other countries, intermediate sellers & inability in direct sales of products, inadequate advertisements and cultural– economical issues such as changing market trends are respectively the main factors of thestagnation of the handicrafts market.
خلاصه ماشینی:
افزایش قیمت مواد اولیه و کاهش نسبی قیمت نهایی برخی از محصولات صنایع دستی مشکلات فراوانی را برای تولیدکنندگان ایجاد کرده و نتیجه آن انتقال این فشارها به ضعیفترین قشر یعنی کارگران بوده که باعث کاهش دستمزدها و حتی بیکار شدن کسانی شده است که برخی از آنها تنها در همین زمینه تخصص دارند.
در راستای مشکلات بیان شده ، مقاله حاضر به دنبال این مسئله است که گره بازار صنایع دستی کجاست و آیا راه حلی برای عبور از این بحران وجود دارد؟ آیا سهم بازار ایران از صنایع دستی را می توان افزایش داد و آن را از این وضعیت نامناسب خارج کرد؟ مهمترین مشکلات حاضر در بازار صنایع دستی کدام هستند؟ در این راستا بازار تعاونیهای صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان به عنوان مطالعه موردی بررسی می شود.
به عبارت دیگر هدف از مطالعه حاضر بررسی عوامل رکود بازار صنایع دستی در تعاونیهای استان سیستان و بلوچستان و ارائه راهکارهایی برای خروج از این بحران است که بر این اساس فرضیه های تحقیق به شرح زیر ارائه می شود: ١.
مطابق این جدول ، گویه "استفاده از انواع شیوه های تبلیغ و اطلاع رسانی از جمله تبلیغ شفاهی ، بروشور، تبلیغ رسانه ای یا تبلیغ اینترنتی جهت معرفی محصولات تأثیر شگرفی در تقاضای بازار داخل و خارج گذاشته و می تواند بخش عرضه را از رکود خارج کند" با میانگین ٤/٢١ بیشترین توافق را کسب کرده و بعد از آن "نمایشگاه های صنایع دستی در سطح استانی یا کشوری به کاهش رکود بخش تقاضای داخلی کمک کرده است " با میانگین ٣/٩٩ در رتبه بعد قرار دارد.