خلاصه ماشینی:
"پیوستن به سازمان تجارت جهانی:ده سوء تفاهم عمومی و ده پاسخ تهیه کننده:آلبرت بغزیان-دکترای اقتصاد بین الملل عضویت بیش از 031 کشور در سازمان تجارت جهانی (wto) و درخواست بیش از 05 کشور دیگر و از جمله بحث جنجالبرانگیز پیوستن جمهوری اسلامی ایران به این سازمان به نحوی در بین محافل علمی و مخصوصا اقتصاددانان کشورمان مطرحشده است و در ذهن هر شنونده چندی سؤال، ولو بسیار ساده در مورد نقش مؤثر یا مضر این سازمان بر بخشهای عمده اقتصادی کشور نقش میبندند،با دستهبندی این سؤالات میتوان ده سوءتفاهم اساسی بوجود آمده را استخراج نمود.
پاسخگویی مناسب و درعینحال مختصر به این سؤالات،نکات بارز این سازمان جهانی را برای مسؤلین و دستاندرکاران و مدیران ارشد کشور مشخص میسازد و میتواند راهنمای مناسبی در انجام مطالعات لازم و تشکیل میزگردهای علمی و رویارویی با چالشهایی که ایران با پیوستن یا نپیوستن به این سازمان روبرو خواهد شد و همچنین ارائه استدلال منطقی و علمی در اتخاذ این تصمیم مهم به ملت (به تصویر صفحه مراجعه شود) ایران تلقی گردد.
مقررات ذکر شده در موافقتنامهها اجازهء کاهش تدریجی موانع را به منظور امکان تعدیل هرچه سریعتر تولیدکنندگان داخلی و انطباق با اصول موافقتنامههای wto مملو از تبصرههایی است که منافع توسعهای را نیز در نظر میگیرند.
برای مثال چرا شکاف بین دستمزدهای کارگران ماهر و غیرماهر در کشورهای توسعه یافته در حال افزایش است؟طبق محاسبات oecd (سازمان توسعه همکاریهای اقتصادی و توسعه)واردات از کشورهای با سطوح دستمزد پایین تنها بین 01%تا 02% تغییرات دستمزدها را در کشورهای توسعه یافته توضیح میدهد.
نظام wto برای دولتها ابزارهایی را به منظور کاهش تأثیر منافع خاص برخی کشورها فراهم میآورد."