چکیده:
زمینه و هدف: وجود جرایمی چون سرقت، قتل و نظایر آن در یک جامعه، معلول ناسازگاریهای اجتماعی و نحوة تعامل افراد جامعه با یکدیگر، نوع شبکههای ارتباطی، ارزشهای حاکم بر این روابط و مهمتر از همه نحوة مشارکت افراد برای حل مشکلات متقابل است، به تعبیر دیگر کاهش یا تغییر سرمایه اجتماعی جامعه اثر مثبت و منفی در بروز یا کاهش و افزایش میزان نابهنجاریها و جرایم دارد و در تبیین و تحلیل این مسائل و تصمیمگیری برای کاهش میزان جرائم و اصلاح افراد درگیر و در نهایت داشتن جامعهای سالم و پویا، توجه به نحوة تعامل افراد جامعه در زمینههای مختلف ضروری است؛ از اینرو هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر کاهش جرم در شهرستان شهریار میباشد. روششناسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام جوانان 30 -18سال شهرستان شهریار (288 نفر) و نمونه پژوهش 174 نفر از جوانان (87 نفر با تجربه مجرمیت، 87 نفر بدون تجربه مجرمیت) بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش دو مقیاس محققساخته سرمایه اجتماعی و کاهش میزان جرایم بود. برای بررسی پایایی این ابزارها از آلفای کرونباخ و برای بررسی روایی آنها از روایی محتوایی استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزارهای SPSS و آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها نشان داد میزان سرمایه اجتماعی و ابعادش در بین مجرمین و غیر مجرمین تفاوت معنیداری دارد، که این میزان در مجرمین کمتر از غیر مجرمین بود. بین ابعاد سرمایه اجتماعی (اعتماد اجتماعی، همبستگی اجتماعی، تعامل گروهی، مشارکت اجتماعی) با کاهش میزان جرایم رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین اعتماد اجتماعی پیشبینی کننده منفی و معنادار شاخص میزان جرم میباشد. نتیجهگیری: افزایش اعتماد متقابل بین افراد جامعه، تعامل گروهی مثبت، همبستگی اجتماعی بالا و سطح خوب مشارکت اجتماعی، میزان جرم در جامعه را کاهش میدهد.
Background and purpose: The existence of some crimes such as assassination and rubbery and something like those caused by social incompatibility, the way of society individuals interactions with each other, the kind of communication networks, dominant values of these relations and importantly, the way of individuals participation for mutual problem-solving. In other word, decreasing or changing social capital in the society have a positive or negative effect on decreasing or increasing abnormalities and crimes and they’re very necessary for creating a healthy society and considering the way of people interaction in different areas, so the main purpose of this research was to survey the effect of social capital in decreasing the rate of crimes in Shari division. Methodology: The current research method was descriptive-correlation. The sampling universe consists of all youth of sharer division between the ages of 18 till 30 years old (288 people) and the sample size was 174 youth (87 people with criminality experience and 87 people with no criminal experience).The sampling method was simple random sampling. The authors have used a researcher-made questionnaire for measuring social capital and decreasing the rate of crimes. They also have used Cronbachs Alpha for calculating the reliability of the tools and examined the validity of them through content validity method. The data were analyzed by SPSS software and through Pearson correlation and multi-variable regression test. Findings: The findings of the research indicated that there is a significant relationship between the rate of social capital and its dimensions among criminals and non-criminals, which this rate among criminals was lesser than non0criminals.Also there is a negative relationship between social capital dimensions (social trust, social correlation, group interaction and social participation) and decreasing the rate of crimes. Also social trust was the negative anticipator of crime rate indicator. Conclusion: The more increase of mutual trust, positive group interaction, high social correlation, good level of social participation in the society, the most decrease of crimes in society.
خلاصه ماشینی:
بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر کاهش ميزان جرايم (مورد مطالعه : جوانان شهرستان شهريار) تاريخ دريافت : ١٣٩٣/٠٩/١٧ تاريخ پذيرش: ١٣٩٤/٠٢/٠٥ 2 سروش فتحي،١ کاظم مير مقدم از صفحه ١ تا ٢٢ چکيده زمينه و هدف: وجود جرايمي چون سرقت ، قتل و نظاير آن در يک جامعه ، معلول ناسازگاريهاي اجتماعي و نحوة تعامل افراد جامعه با يکديگر، نوع شبکه هاي ارتباطي، ارزشهاي حاکم بر اين روابط و مهم تر از همه نحوة مشارکت افراد براي حل مشکلات متقابل است ، به تعبير ديگر کاهش يا تغيير سرمايه اجتماعي جامعه اثر مثبت و منفي در بروز يا کاهش و افزايش ميزان نابهنجاريها و جرايم دارد و در تبيين و تحليل اين مسائل و تصميم گيري براي کاهش ميزان جرائم و اصلاح افراد درگير و در نهايت داشتن جامعه اي سالم و پويا، توجه به نحوة تعامل افراد جامعه در زمينه هاي مختلف ضروري است ؛ از اين رو هدف اصلي اين پژوهش بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر کاهش جرم در شهرستان شهريار ميباشد.
نتيجه گيري: افزايش اعتماد متقابل بين افراد جامعه ، تعامل گروهي مثبت ، همبستگي اجتماعي بالا و سطح خوب مشارکت اجتماعي، ميزان جرم در جامعه را کاهش ميدهد.
فرضيه ٤: به نظر ميرسد هر چقدر ميزان مشارکت اجتماعي در يک جامعه بيشتر باشد، ميزان ارتکاب به جرم افراد کمتر خواهد بود ضريب همبستگي اين دو متغير ٠/١٤٤- و در سطح ٠/٠٤٢ معنيدار است و رابطه عکس و منفي بين دو متغير وجود دارد.