چکیده:
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، تعیین عوامل مؤثر بر ارتقای تابآوری روانشناختی در کارکنان یگانهای عملیاتی پلیس نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بوده است.
روششناسی: روش تحقیق، روش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون بود. نمونه مورد بررسی شامل 50 نفر از کارکنان یگانهای ویژه پلیس بود که از طریق نمونهگیری طبقهای افراد انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای جمعآوری و بررسی متغیرهای تحقیق، پرسشنامههای تابآوری کانر- دیویدسون، هوش معنوی سهرابی و ناصری، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه خلاقیت عابدی توسط دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. جهت بررسی فرضیههای تحقیق، دادهها با استفاده از نرمافزار «SPSS-19» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: یافتههای تحقیق نشانداد که آموزش هوش معنوی و خودکارآمدی، موجب ارتقای تابآوری در نیروهای عملیاتی پلیس میشود.
نتیجهگیری: نتایج آزمون فرضیههای این پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایشی و کنترل در این مطالعه، پس از اجرای برنامه آموزشی و انجام مداخلات روانشناختی، تفاوت معناداری در زمینه برخورداری از ویژگی تابآوری روانشناختی وجود دارد که این تفاوت را میتوان متأثر از مداخلات آموزشی انجامشده و شرکت اعضای گروه آزمایشی در کارگاههای روانشناختی هوش معنوی، خودکارآمدی، دانست.
Background and Purpose: The main purpose of current research was to determined the effective factors on psychological tolerance promotion in Naja operational units employees. Methodology: The research method was quasi-experimental pre-test and post-test. The sample size was 50 employees of Naja special police units who were selected through stratified sampling method and divided into test and control groups. The authors have completed Conner and Davidson tolerance questionnaire, Sohrabi and Naseri spiritual intelligence questionnaire,Sherer general self-efficacy questionnaire and Abedi creativity questionnaire by test and control groups. For examining research hypothesises,the data were analyzed via Spss 19 software. Findings: The findings of this research indicated that training spiritual intelligence and self-efficacy caused promoting tolerance in police operational forces. Conclusion: The results of current research indicated that there is a significant relationship between test and control groups after executing educational courses and psychological intervention. This difference arises from educational intervention and participation of test group members in psychological spiritual intelligence and self-efficacy workshops.
خلاصه ماشینی:
بررسي عوامل مؤثر بر ارتقاي تاب آوري روان شناختي 1 نيروهاي عملياتي ناجا تاريخ دريافت : ١٣٩٤/٧/٥ تاريخ پذيرش : ١/١٥ ١٣٩٤/١ 1 6 علي افشار٢، علي فتحي آشتياني ٣، سيد حسين سليمي ٤، محسن احمدي طهور٥، محمدحسين ضرغامي از صفحة ٣٥ تا ٦٢ چکيده زمينه و هدف : هدف اين پژوهش ، تعيين عوامـل مـؤثر بـر ارتقـاي تـاب آوري روان شـناختي در کارکنـان يگان هاي عملياتي پليس نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران بوده است .
نتيجه گيري : نتايج آزمون فرضيه هاي اين پژوهش نشان داد کـه بـين دو گـروه آزمايشـي و کنتـرل در ايـن مطالعه ، پس از اجراي برنامه آموزشي و انجام مداخلات روان شناختي ، تفاوت معناداري در زمينه برخورداري از ويژگي تاب آوري روان شـناختي وجـود دارد کـه ايـن تفـاوت را مـي تـوان متـأثر از مـداخلات آموزشـي انجام شده و شرکت اعضاي گروه آزمايشي در کارگـاه هـاي روان شـناختي هـوش معنـوي ، خودکارآمـدي ، دانست .
فرضيه هاي تحقيق فرضيه اصلي : کارگاه هاي آموزشي سه گانـه روان شـناختي (خلاقيـت ، خودکارآمـدي و هوش معنوي )، موجب ارتقاي تاب آوري در نيروهاي عملياتي پليس شده است .
Altruism همچنين فرضيه هاي فرعي زير براي پاسخ به سؤالات فوق در نظر گرفته شده است : ١- کارگاه آموزش هوش معنوي ، موجب ارتقاي تاب آوري کارکنان گروه آزمايش شـده است .
Resilience in adolescents: Protective role of social support, coping strategies, self-esteem, and social activities on experience of stress and depression.