چکیده:
زمینه و هدف: رشد بیرویه جمعیت در مناطق شهری موجب بروز مشکلاتی چون افزایش بزهکاری، حاشیهنشینی و...شده است. یکی از مسائل مهم در شهرها، افزایش میزان ناهنجاریهای اجتماعی و ایجاد احساس ناامنی در بین شهروندان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی علل و عوامل جرم سرقت مسلحانه در شهر تهران انجام گرفته است. روششناسی: روش پژوهش با توجه به موضوع و پرسش آن، ترکیبی از روشهای توصیفی، تطبیقی و روش علی مقایسهای است. در تجزیه تحلیل دادهها از تحلیلهای آماری استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، جمعیت آماری متشکل از دو گروه مستقل تجربی و کنترل است؛ گروه تجربی شامل کلیه سارقان نگهداری شده و گروه کنترل مشتمل بر کلیه افراد دستگیر شده در سال 1394 است. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهد که تفاوت معناداری میان دو گروه تجربی و کنترل به لحاظ وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی، میزان پیوند اجتماعی و میزان احساس محرومیت نسبی وجود دارد. نتیجهگیری: نتایج حاکی از آن است که بین متغیرهای محرومیت نسبی، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، از هم گسیختگی خانواده و پیوند اجتماعی با متغیر سرقت مسلحانه رابطه معناداری وجود دارد. در این میان بین دو متغیر پایگاه اقتصادی- اجتماعی و پیوند اجتماعی با سرقت مسلحانه ارتباط معکوسی برقرار است.
Background and goal: uncontrolled growth of the population in urban areas has resulted in the emergence of such problems as increased felony, suburb dwelling, etc. one of the major issues in cities, is the increase of social abnormalities and creation of a sense of insecurity among citizens. The current research was aimed at exploring factors leading to armed robberies in the city of Tehran. Methodology: the research method, in accordance with its theme and question, is a combination of descriptive, comparative and causal-comparative methods. Statistical analyses have been sued in analyzing data. The statistical population of the current research was comprised of two independent experimental and control groups; the former group includes all robbers detained and the latter constitutes all people detained in 2015. Findings: the findings showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in terms of economic-social situation, level of social bond and rate of relative deprivation. . Conclusion: the results indicated that there was a significant relationship between the variables of relative deprivation, socioeconomic position, family disintegration and social links with the variable of armed robberies. In this connection, a reverse relationship was found between two variables of socioeconomic position and social link with that of armed robberies
خلاصه ماشینی:
نتيجه گيري: نتايج حاکي از آن است که بين متغيرهاي محروميت نسبي، پايگاه اقتصادي- اجتماعي، از هم گسيختگي خانواده و پيوند اجتماعي با متغير سرقت مسلحانه رابطه معناداري وجود دارد.
اينگونه سرقت ها با تلاش براي گرفتنن هر چيز با ارزش که تحت مراقبت ، حضانت ، و يا کنترل يک فرد و يا افراد است ، با توسل به سلاح ، زور و يا تهديد به زور يا خشونت و يا ترساندن قرباني همراه است (صفاري، ١٣٨٩: ٣٢) سرقت هاي مسلحانه معمولا در شهرها و شهرکهاي بزرگ روي ميدهد و بخصوص در مناطق مهم تجاري که در کلان شهر تهران پراکندگي زيادي دارند، اتفاق ميافتد و ازجمله جرايمي ميباشد که به شدت امنيت عمومي را به مخاطره انداخته و به احساس امنيت عمومي، آرامش ذهني و سلامت افرادجامعه آسيب وارد مي نمايد.
٩٦ جامعه آماري بنا به ماهيت روش پژوهش اين مطالعه (علي ـ مقايسه اي) به الزام از دو جامعه آماري براي مقايسه استفاده شده است که عبارتند از: ١ـ گروه تجربي: شامل کليه مردان ١٨ سال به بالايي هستند که در پايگاه هاي آگاهي شهر تهران مرتکب سرقت مسلحانه شده اند.
چون سطح معناداري کوچک تر از ٠/٠٥ است ، بنابراين فرض صفر رد ميشود و فرض مخالف يعني فرض پژوهش مورد تأييد قرار ميگيرد؛ بنابراين با توجه به اختلاف ميانگين ها، بين دو گروه تجربي (سارق ) و گروه کنترل (غيرسارق ) به لحاظ ميزان پيوند اجتماعي تفاوت وجود دارد.