چکیده:
در این تحقیق، یک شاخص ترکیبی جدید، بهنام SWI (Sustainable Welfare Index) برای ارزیابی «رفاه پایدار» پیشنهاد شده است. این شاخص، متشکل از متغیرهای اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطیِ جریان و قابل ارزشگذاری به پول بوده و از امکان مقایسۀ مستقیم با شاخص تولید ناخالص داخلی (GDP) برخوردار است. با وجود فقر دادههای آماری، سعی شده تا از طریق برآورد شاخص یاد شده، ارزیابی نسبی از رفاه پایدار در اقتصاد ایران (طی سالهای 1383 تا 1397) صورت پذیرد. همچنین با بررسی مقایسهایِ نتایجِ حاصل از برآورد این شاخص با مقادیرGDP، نشان داده شده که دو شاخص، از یک روند تقریباً مشابه در دورۀ تحقیق تبعیت کرده و از همبستگی بالایی برخوردارند. افزون بر این، باوجود فراهم بودن رشد اقتصادی در طول دوره، جامعه از سطح رفاه پایدار پایینتری برخوردار بوده است. در این تحقیق، اثر آستانهای سه زیرشاخص SWI بر شاخص کل نیز با استفاده از مدل رگرسیون انتقال ملایم (STR) مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت که بر این اساس تأیید شد؛ زیرشاخص «هزینههای اجتماعی» از طریق تغییرات «زیانهای رفاهی ناشی از نابرابری توزیع درآمد»، دارای اثر آستانهای بر SWI است.
In this study, a new composite index, called the SWI (Sustainable Welfare Index) is proposed to assess "sustainable welfare". This index consists of significant social, economic, and environmental variables in flow and monetary forms, and can be directly compared to the GDP. Despite the paucity of statistical data, an attempt has been made to make a relative assessment of sustainable welfare in the Iranian economy during the years 2004 to 2018. According to the comparison of calculated SWI with GDP, it has been shown that the two indicators have similar movements and higher correlations in the period under study. In addition, despite the availability of economic growth during the period, society has been below a sustainable welfare level. In this study, the threshold effect of three SWI sub-indices on the total index was assessed using the smooth transition regression (STR) Model. As a result, the sub-index "Social Expenditure" through changes in "welfare losses due to income inequality" is of threshold effect on SWI.
خلاصه ماشینی:
ارزیابی شاخص رفاه پایدار (SWI) برای ایران و بررسی اثرات آستانه ای عوامل مؤثر بر آن با استفاده از الگوی رگرسیون انتقال ملایم 1 مجید رئوف مهر 2 زین العابدین صادقی 3 سیدعبدالمجید جلایی تاریخ دریافت : ١٤٠٠/٦/٢٩ تاریخ پذیرش : ١٤٠٠/٩/١٥ چکیده در این تحقیق ، یک شاخص ترکیبی جدید، به نام Sustainable Welfare Index( SWI) برای ارزیابی «رفاه پایدار» پیشنهاد شده است .
Atkinson et al) به این نکته اشاره میکنند که ، پایداری دارایی، مربوط به مسیری است که اقتصاد در آن قرار دارد و نه وضعیت سیستم در هر زمانی ؛ و در واقع ، مسیر پایدار یک اقتصاد، به جریان استفاده از منابع و ارزش اثرات خارجی تولید شده بستگی دارد؛ بنابراین ، یک شاخص اندازه گیری جامع و دقیق که چنین مواردی را نیز دربر گرفته باشد، میتواند نسبت به GDP، معیار مطلوب تری برای ارزیابی پایداری به شمار آید.
در نهایت ، با استفاده از الگوی رگرسیون انتقال ملایم (STR)، اثرات آستانه ای سه زیرشاخص SWI یعنی هزینه های اجتماعی، مشارکت در رفاه و هزینه های زیست محیطی بر «رفاه پایدار» در اقتصاد ایران به ترتیب ، از طریق ارزیابی تغییرات در «زیان های رفاهی ناشی از نابرابری توزیع درآمد»، «خدمات ارائه شده توسط کار خانگی بدون دستمزد» و «هزینۀ اجتماعی سالانۀ ناشی از انتشار دیاکسیدکربن » بر رفاه پایدار، مورد بررسی و صحت سنجی قرار گرفته است .