چکیده:
سابقه و هدف
از عصر شکلگیری تمدن بشری، برخورداری از امکانات رفاهی یکی از مهمترین دغدغههای انسان است که بر افکار، روان، رفتار و اجتماع افراد تاثیرگذار بوده است. همواره حکومتها و ایدهپردازان یکی از رسالتهایشان را تلاش در جهت براندازی فقر و یا دستکم کاهش آسیبهای آن دانستهاند. در دین اسلام و بیانات ایمه (ع) آثار ناگوار فقر و توصیههایی در جهت کاهش چهره فقر از جامعه مطرح شده است. در صحیفه سجادیه نیز پارهای از آسیبهای تنگدستی بر حوزه بهداشت روان و سلامت اجتماعی و راهکارهای برونرفت یا کاهش این آسیبها طرح شده است که این پژوهش با کنکاش و تحلیل این موارد در صدد یافتن میزان اهمیت و توجه به ابعاد گوناگون سلامت بهویژه بهداشت روانی و سلامت اجتماعی افراد از منظر امام سجاد (ع) و دستیابی به جهتگیری توصیههای ارایهشده در کاهش آثار نامطلوب فقر و تحلیل این سوگیریها بوده است.
روش کار
پژوهش پیشرو از نوع تحلیلی-کتابخانهای است که با بررسی ادعیه صحیفه سجادیه و آثاری در زمینه روانشناسی، علوم اجتماعی و اقتصاد، آسیبها و تهدیدهای فقر بر بهداشت روانی و سلامت اجتماعی و راهکارهای کاهش این آسیبها استخراج و به تحلیل آنها پرداخته شده است. مولف مقاله هیچگونه تضاد منافعی گزارش نکرده است.
یافتهها:
از منظر امام سجاد (ع) فقر بهداشت روان و سلامت اجتماعی افراد را از جهات گوناگون در معرض خطر قرار میدهد اما راهکارها و توصیههایی برای آحاد جامعه در جهت کنترل و جلوگیری از گسترش فقر و کاهش این آسیبها وجود دارد.
نتیجهگیری:
در صحیفه سجادیه با همهجانبهنگری به شخصیت، بهداشت روان و سلامت اجتماعی افراد نگریسته شده و راهکارهایی برای برونرفت از آسیبهای فقر و اقتصاد ناسالم مطرح شده است که بیشتر جنبه توصیههای فردی دارد تا توصیههایی به حکومتها. این امر نشاندهنده صلاحیتنداشتن حکومت عصر امام (ع) و ممکن بودن کنترل وضعیت نابهنجار اقتصادی و کاهش آسیبهای فقر از سوی آحاد جامعه است.