چکیده:
پیروزی انقلاب اسلامی و حضور ایران بهعنوان یکی از قدرتهای آینده در جهان اسلام و نظام بینالملل، نقطه عطفی در رقابت جدی در روابط ایران و آمریکا به شمار میآید. چراکه ایران بهعنوان یکی از پیشرانهای کلیدی در تحولات منطقهای و جهانی تهدیدی بر منافع سرشار آمریکا و همپیمانان آن میباشد. بر این اساس، ایالات متحده همواره در طول حیات ج.ا.ایران تلاش نموده تا با اتکا بر منابع قدرت نرم و سخت خویش در پی تقابل و حذف نظام ج.ا.ایران برآید که تاکنون در تحقق این امر ناتوان برآمده است و در نقطه مقابل، نفوذ و اثرگذاری ارزشهای انقلاب بر ملتها و کشورهای منطقه بیشازپیش شده است و افکار عمومی منطقه نیز از مداخلات آمریکایی-اسرائیلی ناراضی میباشند. همچنین چنین ارزیابی میشود که ایالات متحده مسیر افول و نزولی قدرت را طی مینماید و پیشبینی میشود که تحولات آینده شرایط را برای گسترش قدرت و نفوذ رقبای این کشور همچون چین و روسیه فراهم مینماید. با توجه به موارد یاد شده سؤال اصلی پژوهش چنین قابل ترسیم است که سناریو و یا سناریوهای متصور برای آینده قدرت آمریکا با تأکید بر عدم قطعیتهای پیشرو چیست؟ جهت پاسخگویی به سؤال اصلی پژوهش از روش سناریونویسی و طراحی سناریوهای آینده معطوف به قدرت آمریکا و متأثر از موقعیت ایران در آینده استفاده شده و دستاوردهای پژوهش نیز اکتشافی میباشد. متن مقاله متشکل از بخشهای تبیین موضوع، شناسایی کنشگران، پیشرانها و شناسایی عدم قطعیتها و در نهایت طراحی چارچوب و نگارش سناریوها میباشد.
The victory of the Islamic Revolution and the presence of Iran as one of the future powers in the Islamic world and the international system is a turning point in serious competition in Iranian -American relations. Because Iran, as one of the key proposals in regional and global developments, is a threat to the profound interests of the United States and its allies. Accordingly, the United States has always tried to rely on its soft and hard power sources in the Iranians, relying on its soft and hard power sources, which has so far been unable to achieve this. The opposite, influence and influence of the values of the revolution on nations and countries in the region has become more and more unhappy with Israeli American interventions. It is also evaluated that the United States is going through the decline of power, and it is expected that future developments will provide conditions for the expansion and influence of its competitors such as China and Russia. In view of the above, the main question of the research can be drawn: What is the scenario or scenarios for the future of American power with emphasis on uncertainty? To answer the main question of the research, scenario writing and future scenarios are designed to American power and influenced by Iran's future position and the research achievements are exploratory. The text of the article consists of the sections of the subject, identifying actors, proponents, and identifying uncertainties, and ultimately designing the framework and writing scenarios.
خلاصه ماشینی:
آمريکـا همـواره بـه ١٤ سال دوم | شماره پنجم | بهار ١٤٠١ شکل آشکار در اسناد راهبردي خود، جلوگيري از شکل گيري قدرتي برتر در منطقه غرب آسيا را که بتواند در برابر اقدامات اين کشور توازن ايجاد کنـد جزئـي از اهـداف حيـاتي خـود مـيدانـد؛ قدرتي مستقل که بدون تأثيرپـذيري و فرمـان بـري از آمريکـا در منطقـه بـراي خـود منـافع مسـتقل تعريف کند قطعاً با آمريکا دچار تضاد شده و منافع اين کشور را با خطر مواجه ميسازد (گـوهري مقدم ، ١٣٩٢: ١٢٤-١٢٣).
دولت ١٨ سال دوم | شماره پنجم | بهار ١٤٠١ ترامپ علاوه بر اين ، در نخستين سند راهبـرد امنيـت ملـي خـود (سـال ٢٠١٧) رسـماً افـول قـدرت آمريکا را به رسميت شناخت و محور برنامه هايش را تلاش براي جلوگيري يا مؤخر کردن آن قرار داد و نيز در حوزه سياست خارجي از ايده «اول آمريکـا» حمايـت کـرده و خواهـان تـرميم اقتـدار به زعم او زمين گير شده آمريکا است .
دولت ترامپ از ميان متحدان خود در منطقه غرب آسيا، رژيم صهيونيستي و عربستان را به عنوان دو متحد اصلي انتخاب نمود و در سال ٢٠١٦ يـک قـرار داد نظـامي بـه ارزش ٤٦٠ ميليـارد دلار را بـا رياض به امضا رساند؛ اين بسته شامل پيشرفته ترين سيستم هـاي دفـاع موشـکي بـود و بـزرگ تـرين قرارداد دفاعي است که آمريکا تاکنون با عربستان امضـا کـرده اسـت .
نشريات علمي دانشگاه جامع امام حسين (عليه السلام ) ٣١ سناريوي ١- انزواي آمريکا در منطقه ناشي از شکل گيري ائتلاف فرامنطقه اي ايران ، روسيه و چين بر اساس اين سناريو ساختار نظام بين الملل چندقطبي خواهد شد و آمريکا جايگـاه قـدرت هژمـون در سطح جهان و منطقه را از دست ميدهد.