بهانه های کودکانه ادب و هنر

من که فکر می‌کنم همۀ این بدبختیها به خاطر اون سفر یک سال پیش است که من و بقیه اومده بودیم دهلی و پاریس و لندن و منچستر گردش و مامان از منچستر بیشتر از هر جای دیگه دنیا خوشش آمده بود و هی پاپارو زور می‌کرد: «منچستر... اینجا چند بار به مامان گفتم دلم برای تهران تنگ شده و اون خندید و گفت: «خلایق هر چه لایق. قهرمان» بعدا وقتی علت قهرمان شدنم را از شما پرسیدم،شما گفتین: «آرش به قهرمان افسانه‌ای است توی داستانهای ایرانی» عمه جون اینجا دیگه دارم دیوونه می‌شم. خدانگهدار و به امید دیدار (به تصویر صفحه مراجعه شود) @حسین رضا زاده‌فر به خدا قسم از دیروز هیچ خبری ندارم، نمی‌دانم دیروز کجا بودم،ولی این را می‌دانم که روز بیست و چهارم تیر ماه-همین چند هفته پیش- مراسم ختم من بود.