چکیده:
ایران عصر قاجار دورۀ گذر از جامعۀ سنتی به سوی مدرنیته است. این مسئله در ابعاد مختلف تاریخ اجتماعی این دوره، از جمله در عرصۀ مسائل زنان، دیده میشود. تا پیش از دوران ناصری زنان در جامعه حضوری کمرنگ و بیشتر پنهان داشتند، ولی در این دوران شرایط اقتصادی و اجتماعی موجود و ارتباط با غرب و اندیشههای غربی موجب آگاهی زنان و ورود آنها به عرصۀ اجتماع شد. آنچه در این مقاله مورد توجه است اینکه زنان در دورۀ ناصری چرا و چگونه اعتراض خود را به عملکرد حاکمیت بیان کردند؟ یافتههای پژوهش که با روش توصیفی ـ تحلیلی و بر پایۀ منابع کتابخانهای گرد آمده، حاکی از آن است که زنان به دلیل ظلم و ستم داخلی، اوضاع بد اقتصادی و در پی آشنایی با اندیشههای غربی به اوضاع موجود معترض شدند و درخواستهای خود را نخست به صورت عریضه به شاه و شاهزادگان عرضه کردند. ولی چون این روش کارساز نبود، در مرحلۀ بعد با شرکت در تجمعات و بلواهای اقتصادی و مذهبی درصدد برآمدند تا صدای اعتراض خود را به گوش عوامل حاکمیت برسانند.
Iran in the Qajar period is a period of transition from traditional society to modernity. This issue can also be seen in the study of different dimensions of women's social history of this period. Prior to the Nasserite era, women had a lesser and more hidden presence in society, but in the Nasserite era, due to the existing economic and social conditions and with the increase of women's awareness due to their connection with the West and Western ideas, was discussed clear requests from them for Improving the current situation. What is important in this article, is why and how did women in the Nasserite era express their protest against the government performance? The findings of a descriptive-analytical study based on library resources indicate that women have protested against the current situation, due to internal oppression, poor economic conditions, and familiarity with Western ideas, that became aware of their deceptive rights, they first petitioned the king and princes, but because this method did not work, in the next stage, by participating in economic and religious gatherings and riots, they tried to make their voices heard by government officials.
خلاصه ماشینی:
تا پيش از دوران ناصري زنان در جامعه حضوري کم رنگ و بيشتر پنهان داشتند، ولي در اين دوران شــرايط اقتصادي و اجتماعي موجود و ارتباط با غرب و انديشــه هاي غربي موجب آگاهي زنان و ورود آنها به عرصۀ اجتماع شد.
آنچه در اين مقاله مورد توجه اســت اينکه زنان در دورٔە ناصري چرا و چگونــه اعتراض خود را به عملکرد حاکميت بيان کردند؟ يافته هاي پژوهش که با روش توصيفي-تحليلي و بر پايۀ منابع کتابخانه اي گرد آمده ، حاکي از آن اســت که زنان به دليل ظلم و ســتم داخلي، اوضاع بد اقتصادي و در پي آشــنايي با انديشــه هاي غربي به اوضاع موجود معترض شدند و درخواست هاي خود را نخست به صورت عريضه به شاه و شاهزادگان عرضه کردند.
در اين مقاله با روش توصيفي-تحليلي و بر پايۀ منابع کتابخانه اي بــه گونه هاي مختلف اعتراض زنان در دورٔە ناصري ميپردازيم که به صورت مکتوب (در قالب عريضه نويسي) و به صورت شفاهي (از طريق شرکت در بلواها) بروز کرد.
٨. طاهره لامعي گيو، «بررسي رويکرد شرق شناسانه نسبت به ايران عصر قاجار با تکيه بر سفرنامه هاي زنان اروپايي»، پايان نامۀ کارشناسي ارشد رشتۀ تاريخ ، دانشکدٔە ادبيات و علوم انساني، بيرجند، ١٣٩٤.
٦ در اين دوران زنان با وجود مخالفت ها و محدوديت هاي اقتصادي، اجتماعي و مذهبي موفق شدند مطالبات خود را در قالب عريضه بيان کنند که اين امر ريشه در انتشار نشرياتي همچون اختر و قانون داشت که مسائل و مشکلات زنان را بازگــو مي کردند.