خلاصه ماشینی:
"«چولی»،از هفدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر تاکنون،با حدود 10 اجرا با ایران ارتباط برقرار کرده است و هر ساله یک یا چند گروه را به کشور آلمان-تئاتر روهر -دعوت میکند.
تئاتر روهر به دنبال چیست؟آیا شما مانیفستی دارید؟ اولین سعی ما این است که نشان دهیم،تئاتر یک هنر مستقل و سطح بالاست.
علت توجه و ارتباط ما به جوانان و نوجوانان همین است؛چون با این گروه بهتر به نتیجه میرسیم و دیگر اینکه میتوانیم با این نسلها تأثیر موثر و لازم را شکل دهیم؛ یکی از وظایف تئاتر این است که به آدمها بشناساند که«کی»و«چی»هستند!
وضعیت تئاتر ایران از نظر شما چگونه است؟ من گروههای ایرانی را به خاطر ذهنیتهای بسیار خوبی که در تئاترهای ایرانی پیدا میشود دعوت کردم.
آنقدر که من اطلاع دارم قرار است برای جشنواره فجر امسال از شما نیز دعوت شود تا با یکی از نمایشهایتان حضور پیدا کنید.
فرصت زیادی برای آشنا شدن،زمانی برای ارتباط و تأمین مسائل حسی؛این اواخر ارتباط ما با تئاتر ایران سست و تقریبا قطع شده و همین مسئله از نظر زمانی مشکل ایجاد کرده است.
نکته دیگر،بحثهایی بود که درباره انتخاب بازیگران وجود داشت و میگفتند رابطههای شخصی و دیکته کردن در این میان مطرح بوده و چولی هم به آن تن داده است.
یعنی اگرچه گاه مسایل روزمره را انتخاب میکنید؛اما شکل اجرایی شما چنین نیست و یک نوع تکلف و انتزاع در آن وجود دارد.
برای همین،نوع کارگردانی شما مثل زندگی روزمره نیست؟ مهم است که در این بحث سوء تفاهم به وجود نیاید."