چکیده:
هدف مطالعه ی حاضر بررسی علل ناسازگاری دانش آموزان در زمینه های مختلف است. ناسازگاری دانش آموزان در محیط آموزشی، بحثهای زیادی را به خود اختصاص داده است. رفتارهای ناسازگارانه رفتارهایی هستند که با نظر پدر و مادر، معلمان، مدرسه و جامعه تطابق ندارد. اطرافیان این بچهها احساس ناخوشایندی نسبت به رفتار آنها دارند به طوری که واکنش اطرافیان برای آنها نیز ناخوشایند است. اینگونه رفتارها در بین پسرها بیشتر از دختران است. این اختلال با مشکلات دیگر دانش آموز شباهت زیادی دارد و تفکیک کردن آنها دشوار است. صفتها و رفتارهایی که معلمان آنها را رفتار ناسازگار تلقی میکنند به شرح زیر است: پرخاشگری، گستاخی، حاضرجوابی، بهانهگیری، گوشهگیری، بیاعتنایی، دروغگویی، بینظمی، قانونشکنی و نظایر آن.
خلاصه ماشینی:
مقالات دیگری در این زمینه نوشته شده که از جمله آن : ( کاکیا ؛لیدا- بررسی نقش آموزش والدین به نوجوانان ناسازگار در ایجاد سازگاری آنان در شهرستان های استان تهران- بهار ۱۳۸۷ ) در این مقاله بیان کرده است که :« در این پژوهش ، در دوازده جلسه آموزش خانواده مفاهیم و آموزش های ذیل موجب کاهش ناسازگاری نوجوانان شده بود ١-آشنایی والدین با محتوا و فرایند جلسات ، ٢- آگاهی والدین نسبت به تاریخچة مطالعات و نظرات صاحب نظران راجع به نوجوانی ، ٣- آشنایی با کاربرد اصول اصلاح رفتار، ٤- آشنایی والدین با شیوه های فرزندپروری ، ٥- آگاهی والدین با ضرورت انضباط در فرایند اجتماعی شدن نوجوان ، ٦- آگاهی والدین از روابط معیوب والدین و فرزندان و نحوة تأثیر آن در شخصیت نوجوان ، ٧- آشنایی با ویژگی های رشد در دورة نوجوانی (دوازده تا پانزده سال )، ٨- آموزش ثبات به والدین ، آن چنان که نوجوان بفهمد در مقابل رفتار خاص چه واکنشی وجود دارد، ٩- آموزش والدین نسبت به اصول و روش های برقراری رابطة انسانی با فرزندان ، ١٠- آشنایی والدین با روش های پاداش دادن به رفتارهای مطلوب فرزندان ، ١١- آشنایی والدین با روش های تنبیه نسبت به فرزندان ، ١٢- آشنایی والدین با مفهوم خود و رشد هویت در نوجوان ، مشکلات روان شناختی نوجوانی و روش های کاهش رفتارهای نامطلوب .
ضرورت دیگری هم در این رابطه وجود دارد و آن اینکه ناسازگاری های دوران کودکی در صورت عدم درمان ممکن است به دوران بزرگسالی کشانده شود و حتی زمینه را برای مشکلات روانی خاصی فراهم کند که این خود ضایعه ای دیگر است .