خلاصه ماشینی:
"از اواخر دهه 1960 وی با این ایده شروع به کار کرد و یک بدن(کالبد)بزرگ تأثیرگذار که در راستای افزایش فیزیکی بدن انسانی به واسطه وسایل تکنولوژیکی بود را خلق کرد،به واقع وی از طریق پرفورمنسهایش بدنش را گسترش داد،این پرفورمنسها شامل اتصال یک «دست سوم»11به بدنش،گسترش خودش در فضای مجازی با یک«سر مجازی»12و بیش از 25 پرفورمنس با نام«وقایع تعلیق»13بود که وی در این پرفورمنسها بدنش را از ناحیه پوست به قلابهای تیزی آویزان کرده بود تلاشهای استلارک برای یک بدن سازگار با تکنولوژی گاهی اوقات به عنوان یک راست افراطی تلقی میشود،اما یک هنرمند همواره پافشاری میکند که نقش دکتر فرانکشتیان14را بازی نمیکند و در نگرش تکنولوژیکی گسترش زندگی بشری خوشبین باقی میماند.
زمانی که استلارک از«بدن مهجور»سخن میگوید،منظورش این است که بدن باید بر قرنها پیشداوری و تبعیض غلبه کند و بهعنوان یک ساختار تکاملی قابل توسعه که با تکنولوژی دقیقتر صحیحتر و قدرتمندتر افزایش یافته به حساب آید.
من فکر میکنم فلسفههای ما اساسا به وسیلهء ساختارهای فیزیولوژیکیمان،نوع عجیب جهتگیری زیبایی شناختی ما در جهان،حالتهای عجیب حسیمان از پردازش جهان و نوع خاص تکنولوژیمان که این دریافتها را گسترش میدهد،محدود شده است و یک درک بیگانه،از یک بدن بیگانه یا یک ساختار ماشینی،حاصل میشود.
شاید اکنون زمانی است که برای طراحی بدن مطابق با مکانیزمهایش،به نوعی مجبور به حرکت واداشتن ایمپلنتهای بدنی18و تکمیل مغز هستیم و نیز باید راهها و روشهای اتصال آن به شبکه سایبرنتیکی را فراهم کنیم که در حال حاضر به آسانی انجام نمیشود،بلکه بهطور مستقیم به وسیلهء صفحههای کلید و دیگر دستگاهها صورت میگیرد."