چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی مبانی قرآنی و روایی مرجع امنیت سیاسی در اسلام است. در این پژوهش با کاربست چارچوب نظری برگرفته از نظریۀ امنیت دولتمحور و نیز کاربست روشهای سهگانه فهم مرجع امنیتی سیاسی و با بهرهگیری از روش اسنادی و استنباطی مبانی قرآنی و روایی مرجع امنیت سیاسی در اسلام تبیین گردید. نتایج حاکی از آن بود که گزارههایی از قرآن کریم و روایات اسلامی از یکسو به صورت ایجابی بر لزوم تقویت مؤلفههای مرجع امنیت سیاسی (دولت اسلامی با سه مؤلفۀ اسلام، نهادهای حکومتی، قلمرو سرزمینی) در اسلام دلالت دارند و از سوی دیگر به صورت سلبی بر رفع هرگونه تهدید از آن سه مؤلفه تاکید میکنند. با این توضیح که از تهدید تلقی شدن بدعت، ارتداد، تشبّه به کفّار، کتب ضلال (نسبت به ایدئولوژی اسلامی) و سلطهپذیری، استبداد، بغی و فتنه (نسبت به نهادهای حکومتی مردمی) و سلطهپذیری، تجاوز دشمن به سرزمین، فروش سلاح به دشمنان (نسبت به سرزمینهای اسلامی) فهمیده میشود که از منظر آیات و روایات، سه مؤلفۀ دولت اسلامی، مرجع امنیت سیاسی محسوب میشوند.
Security reference is one of the main and important components in security theories and issues that plays a pivotal role compared to other components. However, little research has been done in this area. This article seeks to explain the Qur'anic principles and the narration of the source of political security in Islam. Therefore, the main question of the present article is what statements from Islamic verses and hadiths indicate the source of political security? To answer this question, the inferential-citation method and the theoretical framework derived from Buzan's state-based political security theory as well as the three methods of understanding the security reference have been used. The findings of this article showed that statements from the Holy Quran and Islamic traditions on the three manifestations of the Islamic State (Islamic ideology (soft), government institutions (semi-hard), Dar al-Islam (hard)) as a source of political security. It means in Islam.The findings of this article showed that statements from the Holy Quran and Islamic traditions on the three manifestations of the Islamic State (Islamic ideology (soft), government institutions (semi-hard), Dar al-Islam (hard)) as a source of political security. It means in Islam.
خلاصه ماشینی:
نتایج حاکی از آن بود که گزارههایی از قرآن کریم و روایات اسلامی از یکسو به صورت ایجابی بر لزوم تقویت مؤلفههای مرجع امنیت سیاسی (دولت اسلامی با سه مؤلفۀ اسلام، نهادهای حکومتی، قلمرو سرزمینی) در اسلام دلالت دارند و از سوی دیگر به صورت سلبی بر رفع هرگونه تهدید از آن سه مؤلفه تاکید میکنند.
نتایج حاکی از آن بود که گزارههایی از قرآن کریم و روایات اسلامی از یکسو به صورت ایجابی بر لزوم تقویت مؤلفههای مرجع امنیت سیاسی (دولت اسلامی با سه مؤلفۀ اسلام، نهادهای حکومتی، قلمرو سرزمینی) در اسلام دلالت دارند و از سوی دیگر به صورت سلبی بر رفع هرگونه تهدید از آن سه مؤلفه تاکید میکنند.
با این توضیح که از تهدید تلقی شدن بدعت، ارتداد، تشبّه به کفّار، کتب ضلال (نسبت به ایدئولوژی اسلامی) و سلطهپذیری، استبداد، بغی و فتنه (نسبت به نهادهای حکومتی مردمی) و سلطهپذیری، تجاوز دشمن به سرزمین، فروش سلاح به دشمنان (نسبت به سرزمینهای اسلامی) فهمیده میشود که از منظر آیات و روایات، سه مؤلفۀ دولت اسلامی، مرجع امنیت سیاسی محسوب میشوند.
با این توضیح که از تهدید تلقی شدن بدعت، ارتداد، تشبّه به کفّار، کتب ضلال (نسبت به ایدئولوژی اسلامی) و سلطهپذیری، استبداد، بغی و فتنه (نسبت به نهادهای حکومتی مردمی) و سلطهپذیری، تجاوز دشمن به سرزمین، فروش سلاح به دشمنان (نسبت به سرزمینهای اسلامی) فهمیده میشود که از منظر آیات و روایات، سه مؤلفۀ دولت اسلامی، مرجع امنیت سیاسی محسوب میشوند.